Onafhankelijkheid of zelfstandigheid is een bij-effect van zelfvertrouwen.

Grensoverschrijdend gedrag, we doen het allemaal!

Grensoverschrijdend gedrag, we doen het allemaal!

grensoverschrijdend gedrag

Wat is grensoverschrijdend gedrag?

De afgelopen tijd is het onderwerp grensoverschrijdend gedrag veel in het nieuws geweest.
In de zorg, in de wereld van televisie en sport, binnen het gezin, overal komt het voor.

Opvallend vaak gaat het over dader en slachtoffer, tegen of voor, goed of kwaad… Alsof de wereld zo simpel in elkaar zit. Bovendien is het makkelijker om iemand anders als dader of slachtoffer aan te wijzen en lastiger om met elkaar de dialoog te voeren hoe we met elkaar willen omgaan.

Het laatste vraagt om kwetsbaarheid maar ook het toelaten van schaamte, pijn of verdriet.
Kunnen we het onderwerp grensoverschrijdend gedrag bespreekbaar maken door onszelf een spiegel voor te houden? Aan de ander te vragen naar ervaringen of hoe die denkt of kijkt? Zonder direct te (ver)oordelen of een dader aan te wijzen.

In de gesprekken over grensoverschrijdend gedrag op tv of in de krant ging het nauwelijks over waar we als samenleving waarde aan hechten. Hoe we met elkaar om willen gaan. De gesprekken gingen ook niet over dat wellicht je eigen gedrag grensoverschrijdend kan zijn. Durven we die spiegel onszelf voor te houden? In alle openheid en kwetsbaarbaarheid en zonder (ver)oordeel. Dat zal een hoop inzicht geven en zal ondersteunend zijn voor degene die grensoverschrijdend gedrag heeft meegemaakt.

Maar wat is grensoverschrijdend? Zoals wij binnen blanco denken en daarnaar kijken is er een simpel antwoord op te geven.

Gedrag is grensoverschrijdend als jij het zo ervaart!

En daar mag je verschillend over denken. Juist daar zal de dialoog over moeten gaan. Een groep mensen die samenleeft of samen werkt zal daar gezamenlijk uit moeten komen en de norm moeten vaststellen.

Hoe ga je om met grensoverschrijdend gedrag?

Al meer dan 25 jaar geven wij trainingen in het omgaan met agressie en grensoverschrijdend gedrag. Hierbij benoemen we de term agressie bewust. Het is geen vies woord en feitelijk waarneembaar. Het is zichtbaar! De training is gericht op het voorkomen en leren omgaan met agressie en grensoverschrijdend gedrag. Zo leer je gebruik te maken van hetgeen waar je de meeste invloed op hebt, namelijk je eigen gedrag. We noemen het geen weerbaarheidstraining, gericht om jezelf weerbaarder, sterker of groter te maken door verbale trucjes of technieken aan te leren. Het is gericht op het steviger worden in kwetsbaarheid, sensitiviteit en assertiviteit.

Wat we willen overbrengen is hoe je emoties (als reactie op) en feitelijk gedrag (wat je ziet of hoort) gescheiden houdt en hoe je assertief gedrag blijft vertonen. Wij noemen dat de schaal van ERG: Emotie en Ratio Gescheiden houden. Assertief wil zeggen dat je opkomt voor je grenzen, maar wel met respect voor de ander.

Het feitelijk gedrag is dus wat je ziet of hoort, de emotie zegt wat het gedrag bij je oproept of wat het met je doet. Vanuit emotie reageren (“en nou ben ik het zat…”) is begrijpelijk maar kan de situatie flink verergeren. Zeker als beide ‘partijen’ vanuit emotie reageren.

Omgaan met agressie en grensoverschrijdend gedrag is het opkomen voor je eigen grenzen, met respect voor de ander. Maar hoe doe je dat? Wij onderscheiden daarin vier stappen.

De vier stappen bij het omgaan met agressie en grensoverschrijdend gedrag

Omgaan met agressie en grensoverschrijdend gedrag

Stap 1) Het niveau van de agressie bepalen

Op welk niveau zit de ander? Lukt het de ander nog om zich assertief te gedragen of zit de ander vol emotie en reageert geagiteerd, agressief of met geweld? Of maakt de ander zich kwetsbaar en klein en reageert onzeker of angstig?

Stap 2) Hoe erg vind jij het?

Wat roept het gedrag bij jezelf op? Welke emoties beïnvloeden hoe je kijkt en denkt en dus ook je reactie? Wij hanteren daarin de vier basis emoties Bang, Bedroeft, Boos, Blij (en eventueel de vijfde emotie Beschamend).

Stap 3) Risico factoren

Hoe groot is het risico dat spanning en/of agressie gaat oplopen? Bijvoorbeeld je eigen oplopende spanning en emotie of het feit dat je alleen bent? Alcohol en drugsgebruik zijn ook een risicofactor, maar ook waar je je bevindt in de ruimte.

Stap 4) Interventie

In deze stap komen alle voorgaande stappen bij elkaar en bepaal je de interventie. Wat ga je doen en wat is je reactie? Loopt de spanning bij jezelf flink op en is de risicofactor groot, dan is eruit stappen een juiste interventie. Lukt het je om assertief te blijven en is de risicofactor laag, dan is geruststellen of ondersteunen een juiste interventie.

Al eerder schreef ik dat onze visie op agressie en grensoverschrijdend gedrag gericht is op het steviger worden in kwetsbaarheid, sensitiviteit en assertiviteit. Het leren en ervaren dat het helpt als je Emotie en Ratio Gescheiden houdt. Opkomend voor je grenzen, met respect voor de ander. Je kwetsbaar opstellen waarin je benoemt wat je denkt, ervaart of voelt. Waarbij je niet afhankelijk bent van het gedrag van de ander. Hooguit maak je een andere keuze.

Niemand is een klier voor zijn plezier.

Een belangrijk uitgangspunt hierbij is: Niemand is een klier voor zijn plezier. Niemand doet iets zomaar om te pesten of te klieren. Er is wat met die ander aan de hand. Sluit je op dat moment dan aan bij wat de ander nodig heeft om de spanning omlaag te brengen. Het is de kunst om de ander terug te brengen naar het niveau van assertiviteit.
Mijn ervaring is dat als je zelf het juiste gedrag voordoet de ander dat vanzelf overneemt.
Ben je zelf kwetsbaar? Dan zal de ander dat ook zijn.

 

Lees verder

Frustratie agressie of instrumentele agressie?

Regelmatig vragen mensen aan ons of we in de trainingen “omgaan met agressie en grensoverschrijdend gedrag” aandacht willen besteden aan frustratie agressie en instrumentele agressie. Deze termen worden op veel manieren gebruikt in de diverse trainingen die worden gegeven over dit onderwerp.

frustratie instrumentele agressie

De frustratie-agressie theorie

“In de jaren veertig ontwikkelde de Yale School (Dollard e.a.) de frustratie-agressie theorie. Die stelt dat agressief gedrag een naar buiten gerichte reactie op innerlijke frustratie is. De agressie helpt de innerlijke emotionele spanning te ontladen – het is immers makkelijker boos te worden op een ander dan met je frustraties aan de slag te moeten want dat vereist dikwijls in het reine komen met jezelf. Het is vluchtgedrag wat je je toen je jong was, hebt aangeleerd.”

Instrumentele agressie

“Een tweede vorm van agressie is wanneer je bewust agressief gedrag inzet om een gewenst doel te bereiken. Je past het dan als een instrument toe. Ook deze vorm van agressie is gedrag wat je vroeger – ooit – hebt aangeleerd: je hebt geleerd dat als je je hond een schop gaf als hij onderdanig luisterde, je hebt geleerd dat als je schreeuwde naar je moeder ze bang werd en deed wat je zei. Deze vorm van agressief gedrag noem je wel instrumentele agressie.’

In de trainingen die wij geven in diverse instellingen in de zorg en onderwijs gebruiken we deze termen helemaal niet meer. Waarom? Om dat dit eigenlijk alleen maar voor verwarring zorgt in het acuut hanteren van de agressie en het grensoverschrijdende gedrag. Het zegt iets over van waaruit de agressor dit zou kunnen doen (verklaring).

Als ontvangende partij heb je er in acute situaties weinig aan. Wat ga je doen als je het zou weten? Ga je andere dingen zeggen, anders handelen? We hebben hier te maken met een frustratieagressie dus een aantal dingen kan je beter niet zeggen? Of wel?

Wat we zien is dat de ontvangers van de agressie en grensoverschrijdend gedrag ervan in de war raken. Frustratieagressie en instrumentele agressie geven hooguit een verklaring van het gedrag.

Wat zie je en wat zijn de risico’s en acties?

Het is daarom van belang om in de acute situatie niet bezig te zijn met eventuele verklaringen, maar meer bezig te zijn met wat de agressor laat zien op dat moment en wat de aanwezige risicofactoren zijn. Zoals een brandweerman dit ook zou doen. Wat zijn de feiten bij een brand, wat voor risico’s brengt dat met zich mee en wat zijn dan de acties die kunnen volgen? Volgens mij is het ook goed om op deze wijze ook naar het omgaan met agressie en grensoverschrijdend gedrag te kijken.

In het gebruikmaken van de termen frustratieagressie en instrumentele agressie zit een stevig oordeel. De ander doet het vanuit frustratie (frustratieagressie) of de ander doet het bewust om iets voor elkaar te krijgen (instrumentele agressie). Het omgaan vanuit OMA (oordeel-mening-aanname) gedrag over de ander levert over het algemeen niet zoveel op, sterker nog; het versterkt het risico op agressief gedrag.

Frustratieagressie en instrumentele agressie in de praktijk

Als we kijken naar diverse onderwerpen waar we in Nederland op dit moment mee te maken hebben, zie je ook dit mechanisme ook ontstaan. Is het van belang om te weten of boeren, milieuactivisten, voetbalsupporters dit doen vanuit een frustratiegedachte of vanuit een instrumentele gedachte? Ze laten gedrag zien waar wij iets van vinden en een mening over hebben hoe hier mee omgegaan moet worden. Vanuit blanco geloven we dat het niet van belang is waar het vandaan komt, maar dat je er op een assertieve manier mee om gaat. Opkomen voor jezelf met respect voor de ander. Daarnaast zijn er in Nederland gelukkig spelregels die de grens aangeven.

De twee vragen die wij ons stellen is:

  • Welke menselijke behoeften staan onder druk en welke betekenis geven we aan dit gedrag? Heeft iemand zich niet veilig gevoeld, is hij/zij niet gezien niet gehoord, heeft hij/zij geen invloed op zijn leven ervaren?
  • Zijn we in staat om bij die behoefte aan te sluiten? Het is mijn overtuiging dat als je in acute situaties sensitief en responsief reageert, je veel beter in staat bent om te de-escaleren. Een mooi voorbeeld hierbij is: https://youtu.be/9G06mi2hVg8

Aansluiten bij behoeften zorgt voor onvoorwaardelijke ondersteuning, ook al gaat het soms minder goed met de ander.

Lees verder

Teamontwikkeling? Maar even uitstellen…

7 tips om weer de focus te leggen op perspectief en ontwikkeling.

Het is hier net een duiventil. Het personeel loopt in, maar vliegt er net zo hard weer uit.
Regelmatig krijgen wij de vraag van managers of teamontwikkeling in de huidige situatie met zoveel personeelstekorten effectief is. We stellen het maar even uit tot dat het team weer stabiel is… Met als effect dat de dagelijkse problemen zich blijven opstapelen of erger worden. De focus gaat liggen op het oplossen van dagelijkse problemen wat druk en stress oplevert. Net zolang tot mensen omvallen of vertrekken.

De ontwikkeling stilzetten is dus geen optie, maar roept wel de vraag op of je ook op een andere manier ontwikkeling in gang kan zetten. Hoe zorg je ervoor dat er een basis komt te staan waarop je verder kan bouwen en waarbij je niet afhankelijk bent van een vast of compleet team?
Een flink verloop van personeel en toch ontwikkelen, kan dat? Ja zeker! Wij zijn ervan overtuigd dat dit kan met een stevige ondersteuningsdriehoek die richting geeft.

Stap 1: Ondersteuningsdriehoek

Al eerder schreef ik een blog over ‘vastgelopen context’ waarin ik 6 stappen beschrijf om weer perspectief en ontwikkeling te creëren. Een vastgelopen context wil zeggen dat de omgeving van de cliënt van alles doet om de juiste zorg neer te zetten maar daarin vastloopt door verschillende problemen.

Een van de eerste stappen om daar weer beweging in te krijgen is een stevige ondersteuningsdriehoek neerzetten. Een ondersteuningsdriehoek met: een meewerkend teamleider, orthopedagoog en manager. In zorgland zijn daar vele verschillende titels voor bedacht, aan jou om de juiste benaming in de driehoek te plaatsen.

* Lees vooral driehoekskunde van Chiel Egberts over samenwerken in de driehoek.

driehoek samenwerken

De rollen in een ondersteuningsdriehoek

De ondersteuningsdriehoek werkt intensief samen, zorgt voor verbinding en afstemming en geeft richting aan de visie. En met visie bedoel ik de kijkrichting op het komende jaar. Waar sta je nu en waar wil je over een jaar staan? Met een helder plan van aanpak inclusief concrete stappen.

Van belang is om eerst vast te stellen wat ieders rol, taak en verantwoordelijkheid is.
Dit voorkomt dat je op elkaars stoel gaat zitten en je bemoeit met zaken die niet bij je rol of functie horen. In de praktijk veroorzaakt dit chaos en onduidelijkheid.
In de praktijk zien wij te vaak dat de manager op de stoel gaat zitten van de orthopedagoog en met de inhoud gaat bemoeien of andersom. De orthopedagoog die de randvoorwaarde gaat managen.

Stap 2: Plan van aanpak

De volgende stap is om een concreet plan te maken, de context op orde te brengen en als laatste stap ontwikkeling in de teams creëren. Maar wat als er binnen die driehoek een groot verloop is? Dat is niet erg. Als er stevig fundament ligt, kan je dat zo overdragen op de volgende die daar mee verder gaat. De veranderende omstandigheden wijzigen niet de visie. Verander daar dus niets aan, de visie en het fundament blijft staan.

Tenslotte 7 tips om weer de focus te leggen op perspectief en ontwikkeling.

  • Begin bij het begin en niet bij het einde.
    Begin bij het neerzetten van de driehoek en het ontwikkelen van een gedeelde visie.
  • Zorg dat je visie overdraagbaar is.
    Beschrijf helder de situatie nu en waar je naar toe wilt. Beschrijf het perspectief en je droom.
  • Stop met kennis overdragen binnen de teams
    Alsof die het niet weten of snappen..
    Stop met trainen en begin met ondersteunen. Ga in dialoog met het team. Kom erachter wat ze echt nodig hebben. Trainen kan altijd nog.
  • Ga uit van onvoorwaardelijke ondersteuning en doe het samen.
    Onvoorwaardelijk is niet zonder regels of afspraken. Onvoorwaardelijk is: ik hoef er niets voor terug, ik ondersteun je omdat ik wil aansluiten bij wat je nodig hebt.
    En samen lukt alles! We hebben elkaar altijd nodig.
  • Maak een concreet plan en communiceer dit naar buiten.
    Creëer een eenduidige visie, maak dat concreet en bedenk wie wat doet. Beschrijf dit op 1 A4 en ga daarover in dialoog met alle betrokkenen.
  • Ga het doen
    Hou vol en laat je niet verleiden tot de waan van de dag of veranderende omstandigheden. Evalueer wekelijks het proces en los problemen in de praktijk samen op met het team.
  • Ruim op
    Kijk in de context en ruim op, verplaats of herstel. Zet de printer op een handige plaats, verf een muur en ruim de schuur op. Het geeft energie en ruimte.

Klinkt leuk en simpel maar dat is het niet (altijd). Blanco is in staat om daarin te ondersteunen. Wil je meer informatie kijk dan eens op onze website of volg ons op Linkedin. Wij delen daar onze ervaringen en geven vele tips en praktische oefeningen. Contact met ons opnemen kan natuurlijk ook.

Lees verder

Niemand is een klier voor zijn plezier

‘Nou, ik ken wel iemand die kliert voor zijn plezier hoor, ze doen het er soms gewoon om’.

Dat is een veel gehoorde uitspraak tijdens de training agressie en grensoverschrijdend gedrag wanneer wij onze uitgangspunten bespreken. Dit soort opmerkingen geven vooral weer hoe iemand dit gedrag heeft ervaren, maar zegt niets over wat de ander nodig heeft. Ik durf te stellen dat achter elk gedrag een vraag zit, de betekenis die je bijvoorbeeld aan kliergedrag geeft kan daarentegen wel van elkaar verschillen.

niemand klier voor zijn plezier

Wanneer we kijken naar de functie van het gedrag, kijken we naar waarom iemand doet wat die doet. Onze stelregel is dat achter elk gedrag een ondersteuningsvraag schuilt, welke voortkomt uit menselijke behoefte en dat elk gedrag een functie heeft. Het is maar net hoe je naar gedrag kijkt en welke betekenis je eraan geeft. Overigens kan je aan bepaald gedrag meerdere betekenissen geven.

Ben jij wel eens een klier voor je plezier?

Ik wel! Ik klier zelfs wel eens met plezier. Ook achter mijn klier gedrag zit een ondersteuningsvraag en een behoefte. Dit kan bijvoorbeeld gaan over emotionele behoefte; het om ergens bij te horen of om leuk en grappig gevonden te worden. Ik vind het prettig als andere mensen het naar hun zin hebben en kan daar soms overdreven goed me best voor doen. Daardoor kan iemand mijn gedrag wel eens als klieren ervaren, terwijl ik eigenlijk alleen maar heel erg mijn best doe…

Kliergedrag als ondersteuningsvraag

Kijken naar de ondersteuningsvraag en betekenis geven aan het gedrag zorgt ervoor dat je op een zo objectief mogelijke manier naar agressie en grensoverschrijdend gedrag kan blijven kijken. Wanneer we te maken hebben met een persoon die kliergedrag vertoond, is het goed dat we ons niet laten verleiden door persoonlijke voorkeuren of afkeuren. Aan het woord ‘klieren’ hangt een oordeel waardoor dit effect kan hebben op de manier waarop je er mee omgaat. Dit heeft direct gevolgen op de effectiviteit van ons handelen en op de relatie.

Wat zou het effect zijn als we kliergedrag als ondersteuningsvraag zien? Als professional zal je jezelf voortdurend de vraag moeten stellen: “Waarom doet iemand wat die doet” of “Wat heeft de ander nodig?” of “Welke behoefte staat er onder druk?”. Om vervolgens daarop aan te sluiten.

“Niemand is een klier voor zijn plezier” in de praktijk

Lukt het jou om de komende periode, wanneer je geconfronteerd wordt met kliergedrag, het uitgangspunt ‘’Niemand is een klier voor zijn plezier’’ te gebruiken? Probeer dan eens om (met jou collega’s) te achterhalen welke betekenis jullie geven aan dit gedrag. Bespreek welke vraag je denkt dat er achter dit gedrag zit. “Wat denken we dat de ander nodig heeft?”

Je zult zien dat je er hierdoor achter komt hoe jullie verschillend kunnen kijken naar gedrag of dat jullie het kliergedrag misschien wel allemaal dezelfde betekenis geven.
Hoe eenduidig gaan jullie met dit “klier gedrag” om?

Mijn volgende blog zal gaan over een van onze andere uitgangspunten:
“Verander de wereld begin bij jezelf” iemand al een idee wat wij hier mee bedoelen?

Lees verder

Beweging creëren in teams: 7 stappen naar teamontwikkeling (deel 2)

Teamontwikkeling is altijd op zijn plaats en elk samenwerkend team zou moeten kiezen voor samenwerken. Samenwerken is lang niet altijd vanzelfsprekend en daar moet je hard voor werken. Teamontwikkeling is voor elk team toepasbaar als er maar een gezamenlijk veranderverlangen is.

Blanco-organisatieontwikkeling ondersteunt teams en organisaties die werkzaam zijn binnen de complexe zorg. Wij creëren beweging in teams. Maar hoe doe je dat en waar moet je beginnen?

In mijn eerste blog: “Beweging creëren in teams: 7 stappen naar teamontwikkeling deel 1” heb ik beschreven wat een team is, waarom teamontwikkeling van belang is en wat onze visie op teamontwikkeling is.
In dit tweede blog beschrijf ik hoe je als team veranderkundig wordt, wat de drie fases zijn in teamontwikkeling en leggen we de 7 stappen uit om te komen tot teamontwikkeling.

Veranderkundig:

“De zorg voor onze cliënten loopt niet goed, daar moet verandering in komen. Daar moeten we afspraken over maken.”

En vervolgens zijn we een paar maanden verder en komen tot de conclusie dat de afspraken niet hebben gewerkt. Herkenbaar? Wij komen het in veel teams tegen. De afspraken waren helder, ze zijn uitvoerig besproken en iedereen was het er mee eens.
En toch heeft het niet gewerkt.

Hoe word je als team veranderkundig? Hoe vaardig zijn we als het gaat om veranderen of ontwikkelen. De stap die vaak wordt overgeslagen is het maken van een “verander verhaal”. Een veranderverhaal dat begint bij de waarom-vraag. Waarom willen we veranderen en denken we daar hetzelfde over?
Belangrijk is dat er in het team een gedeeld ontwikkelverlangen ontstaat en daardoor een ontwikkelbereidheid. Pas dan ontstaat er binnen een team gezamenlijke verantwoordelijkheid om je aan afspraken te houden en komt het inzicht dat veel afspraken en regels helemaal niet nodig zijn.

Leestip: “De veranderversneller” van Kilian Bennebroek Gravenhorst.

 

3 fases in teamontwikkeling:

teamontwikkeling 3 fasesOnze team ontwikkeltrajecten (Blanco Team Ontwikkeling) is een resultaatgericht ontwikkel- traject voor teams die zich willen ontwikkelen naar een hecht en zelfregisserend team.

Met behulp van een concrete ontwikkelroute met daarin drie fases brengen wij teams in beweging. In elke fase staan er ontwikkelvragen centraal waarop het team zelf de antwoorden geeft. Op grote ontwikkelposters worden de antwoorden opgeschreven.

 

 

De drie fases:
1. Fundament: Waarom & wat willen we veranderen?

2. Opbouw: Hoe komen we tot ontwikkeling?

3. Ontwikkeling: Wie gaat wat doen?

 

7 vragen om te komen tot teamontwikkeling

Om het fundament te leggen, te komen tot opbouw en uiteindelijk de ontwikkeling in gang te brengen staan 7 ontwikkelvragen centraal. Elke fase in de teamontwikkeling heeft zijn eigen ontwikkelvragen. De antwoorden op deze vragen zet een beweging in gang en zorgen voor afstemming en verbinding.

teamontwikkeling in 7 stappen

 

Vraag 1: Waarom bestaan we?

Al eerder hebben we stilgestaan bij wat een team is. Met deze vraag sta je stil bij het bestaansrecht van het team en het kerndoel. Het bestaansrecht vertelt waarom je een team bent en het kerndoel vertelt wat je uiteindelijk wilt bereiken. Overeenstemming hierover zorgt voor eenduidigheid, maar ook voor afstemming en verbinding.Welke verandernoodzaak is er om een hecht team te vormen? Wat gaan we veranderen waardoor er daadwerkelijk beweging wordt gecreëerd?

Belangrijk bij vraag 1 is om het verschil te zien in waarom je iets doet, wat je wilt bereiken en wat je doet.

Vraag 2: Welke beweging willen we creëren?

In deze vraag staat centraal wat de droom van het team is. Wat heb je over 1 jaar bereikt? Maar ook de stappen in veranderkunde door een veranderverhaal te maken.

Vraag 3: Wat vinden wij belangrijk?

Deze vraag gaat over waarde. Wat vinden jullie echt belangrijk, wat zijn jullie drijfveren?
Door te kijken naar persoonlijke waarde en teamwaarde maakt het team een eigen waarde cirkel.

Vraag 4: Hoe willen we ons gedragen?

Welk gedrag gaat zorgen voor beweging en langdurige ontwikkeling?
Door stil te staan bij successen en teleurstellingen en dit te koppelen aan ondersteunend- en beperkend gedrag komt het team tot korte gedragsinstructies die ze zichzelf opleggen. Deze gedragsinstructies zijn scherp, kort en uitdagend. Bijvoorbeeld: stel vragen, geef ongevraagd advies, wees kwetsbaar, vat niets persoonlijk op.

Vraag 5: Wat zou ons kunnen helpen?

Bij deze vraag hoort de BOL-oefening. Wat wil je Behouden, Ontwikkelen en Loslaten?

Vraag 6: Wat is op dit moment belangrijk?

Alle bovenstaande vragen staan beschreven op flip-overs. Het is nu aan het team om te komen tot 4 à 5 ontwikkelthema’s. Deze ontwikkelthema’s hoeven niet SMART te zijn en mogen vaag en breed zijn. Onze ervaring is dat SMART alle creativiteit uit het team haalt.

De activiteiten die worden bedacht om het thema in beweging te brengen moeten SMART zijn.

Vraag 7: Wie doet wat?

In deze vraag koppelt het team de verschillende thema’s aan zogenaamde groeibewakers. Deze groeibewakers vertalen de thema’s naar een plan van aanpak met concrete activiteiten. Met Trajectmonitor, een onlineapplicatie, worden de thema’s en activiteiten het gehele jaar door geëvalueerd en gemonitord totdat alle gewenste resultaten zijn behaald.

Het doorlopen van deze ontwikkelvragen creëert een visie op het komende jaar. De antwoorden op de vragen zet een beweging in gang die niet meer te stoppen is.
Het geeft richting aan wat we te doen hebben met elkaar. Omdat het ook gaat over gedrag en waarde zorgen de antwoorden voor een hecht team. Het lukt ons altijd om die visie op 1 A4 te krijgen.

Together Everyone Achieves More

Een team wordt dan ineens een (h)echt team.

Nieuwsgierig geworden en wil je dit voor jouw team zelf ook? Neem gerust contact met ons op.

Lees verder

Beweging creëren in teams: 7 stappen naar teamontwikkeling (deel 1)

“Teamontwikkeling hebben wij niet nodig, wij draaien als team al goed!”

Met enige regelmaat wordt ons de kritische vraag gesteld of teamontwikkeling voor elk team passend is. “Wij doen het toch goed als team?”.
Wij geloven dat elk samenwerkend team zou moeten kiezen voor samenwerken en dat teamontwikkeling altijd op zijn plaats is. Teamontwikkeling gaat niet over goed of fout. En van een zeven kan je altijd een negen maken, denken wij dan. Samenwerken is lang niet altijd vanzelfsprekend en daar moet je hard voor werken. Teamontwikkeling is voor elk team toepasbaar als er maar een gezamenlijk veranderverlangen is.

7 stappen teamontwikkeling

Blanco-organisatieontwikkeling ondersteunt teams en organisaties die werkzaam zijn binnen de complexe zorg. Wij creëren beweging in teams. Maar hoe doe je dat en waar moet je beginnen? In twee blogs beschrijf ik hoe je in 7 stappen komt tot langdurige teamontwikkeling. De 7 stappen zijn diverse vragen waarop je als team antwoorden geeft. De antwoorden zet het team in beweging. Waarom? Omdat perspectief en ontwikkeling altijd mogelijk is. Samen bereik je meer, je hebt immers altijd een ander nodig. Of op zijn Engels: “Together Everyone Achieves More”

In dit eerste blog beschrijf ik wat een team is, waarom teamontwikkeling belangrijk is en wat onze visie op teamontwikkeling is. In het tweede blog beschrijf ik hoe je als team veranderkundig wordt, wat de drie fases in teamontwikkeling zijn en de 7 stappen om te komen tot teamontwikkeling.

Wat is een team?

In een teamontwikkeltraject stel ik deze en ook mijn vervolgvraag daarop regelmatig: “Waarom zijn jullie een team?”
Hier komt meestal maar moeizaam antwoord op.
“Een team is een groep mensen dat werkt aan eenzelfde doel. Over dat doel is overeenstemming welke met elkaar is afgestemd”.

Een team is in onze ogen niet alleen de medewerkers op de werkvloer. Een team bestaat uit alle betrokkenen die zich bezighouden met menswaardige zorg inclusief de managers, leidinggevenden, begeleiders, coaches, ouders en verwanten etc. Een team vol professionals die elkaar onvoorwaardelijk ondersteunen als één team. Maar wat als dat doel niet helder is en we onvoldoende hebben afgestemd waarom we een team zijn?

Waarom teamontwikkeling?

Wij komen bij veel teams waarin samenwerken niet vanzelfsprekend is. Waar de waan van de dag voorop staat, waar eilandjes worden gevormd, afstemming ontbreekt en waar betrouwbaarheid en voorspelbaarheid onder druk staat. Het onderling vertrouwen staat onder druk waardoor het team niet de resultaten behaald die ze willen halen.

Samenwerken is bouwen aan een hecht team. Teamontwikkeling en samenwerken is leuk en moet je vooral doen.
Lees de blog: Bouwen aan een hecht team met oefeningen en tips waarmee je direct aan de slag kan.
Of de blog: 7 tips om de weerstand op te zoeken wat ervoor zorgt dat weerstand bevorderend gaat werken.

Elk team dat kiest voor samenwerken, vraagt om ontwikkeling. De context, waar we bezig zijn met het bieden van menswaardige zorg, is altijd in beweging. De visie op zorg is in beweging. We krijgen te maken met steeds complexere zorgvragen, medewerkers die in beweging zijn, etc. Dat hoeft geen probleem op te leveren als we meebewegen en er afstemming en verbinding is. En juist in die afstemming en verbinding gaat het mis. De gevolgen zijn: toenemende gedragsproblemen, minder werkplezier, groot verloop van medewerkers, dynamieken in het team die vaste patronen worden en zelfs een onderdeel van de cultuur. Zonder afstemming en verbinding ontstaat er chaos.

teambuilding vs teamontwikkeling

Teamontwikkeling versus teambuilding:

“Wij doen ook aan teamontwikkeling, we zijn laatst uit eten geweest met het hele team. Dat was heel gezellig. We hebben elkaar beter leren kennen.”

Teambuilding is elkaar (beter) leren kennen.  Dat zijn de teamuitjes, de teamdagen of de hei-dagen. Deze zijn meestal kortdurend en minder gericht op langdurige ontwikkeling.
Teamontwikkeling is een ontwikkelroute. Hoe komen we van A naar B. Waar staan we nu als team, wat kunnen we leren uit het verleden en waar willen we naar toe?

Teamontwikkeling gaat over het ontwikkelen van een visie. Een blik op de toekomst. Het gaat hierbij dus niet om een slecht functionerend team dat beter moet gaan samenwerken. Zoals ik al schreef, gaat het niet om goed en fout, maar om afstemming en verbinding. Mocht het wel om disfunctioneren gaan dan is de vraag of er teamontwikkeling nodig is of een leidinggevende die steviger richting geeft en ondersteund.
Samenwerken is bouwen aan een hecht team. Samenwerking ontstaat als er verbinding en afstemming is op de aspecten IK-WIJ-HET. Zie hiervoor ons filmpje met de uitleg.

Teamontwikkeling is resultaten halen die je wilt halen. Als team een beweging in gang zetten waarin het prettig werken is waarin eenduidigheid en elkaar onvoorwaardelijk ondersteunen vanzelfsprekend is. Waarin menswaardige zorg wordt geboden. Een team wat zich kan onderscheiden en waar iedereen wil werken. Dat zou toch fantastisch zijn!

 Is dat reëel in deze tijd? Zeker, perspectief en ontwikkeling is altijd mogelijk. Ook als het onmogelijk lijkt!

Lees binnenkort mijn tweede blog:Beweging creëren in teams: 7 stappen naar teamontwikkeling deel 2”. Daarin beschrijf ik hoe je als team veranderkundig wordt, wat de drie fases zijn in teamontwikkeling en de 7 stappen om te komen tot teamontwikkeling.

Lees verder

Whitepaper: bouwen aan een hecht team

Download ons whitepaper

In dit whitepaper nemen we je mee in onze visie op samenwerken, wat onze ervaringen zijn in het werken met disfuncties en geven we praktische tips en oefeningen die jij in je team kunt toepassen. Wanneer je je naam en e-mailadres invult, ontvang je het whitepaper direct in je inbox.

Bouwen aan hecht team whitepaper

Samenwerken in een team is kiezen om samen een hecht geheel te vormen. In een hecht team kiezen mensen voor samenwerken en behalen ze de mooiste resultaten.

Was het maar zo’n feest!

Onze ervaring is dat samenwerken op basis van vertrouwen in de praktijk niet zo vanzelfsprekend is. Tegelijkertijd zijn wij nog geen mensen tegengekomen die niet willen samenwerken. In de meeste teams is er overeenstemming dat vertrouwen inderdaad de basis is om samen te werken. Wij horen van veel teamleden dat ze het lastig vinden om het pittige gesprek te voeren of om te zeggen wat ze denken, voelen of ervaren. Zij vertellen ons dat er in het team onvoldoende vertrouwen is om dat te kunnen doen. Met als gevolg dat samenwerken onder druk komt te staan. Er ontstaan eilandjes in het team waarin de betrokkenheid en verantwoordelijkheid snel afneemt. Er ontstaan irritaties en het recht van de sterkste gaat gelden. Het verloop wordt groot en de kwaliteit van zorg loopt achteruit.Het samen werken kost veel energie maar levert weinig op.

In al onze ontwikkeltrajecten maken wij gebruik van het model ‘de 5 frustraties van teamwork’ van Patrick Lencioni om te komen tot een daadwerkelijke ontwikkeling.

Patrick Lencioni is een organisatiedeskundige uit Amerika die veel heeft gepubliceerd over teameffectiviteit. Hij ondersteunt bedrijven en organisaties om effectief en gezond te blijven. Hij heeft zich vooral verdiept in de werking van samenwerkende teams en heeft in zijn boek 5 niveaus beschreven waaraan een (h)echt team voldoet.

In het boek worden de disfuncties van samenwerkende teams beschreven. Hij beschrijft daarin de 5 valkuilen en frustraties van samenwerken.Wat kan je doen om het vertrouwen op te bouwen of wat moet je doen om de angst voor conflicten weg te nemen? Hoe vergroot je betrokkenheid en hoe stimuleer je verantwoordelijkheid? Hoe krijgen we de focus op het resultaat wat we willen halen? Voor alle disfuncties geldt: om daadwerkelijk tot ontwikkeling te komen moet je de spanning opzoeken. Maar hoe doe je dat?

In dit whitepaper nemen we je mee in onze visie op samenwerken, wat onze ervaringen zijn in het werken met disfuncties en geven we praktische tips en oefeningen die jij in je team kunt toepassen.

Lees verder
Sluit Menu