7 tips om weer de focus te leggen op perspectief en ontwikkeling.

Het is hier net een duiventil. Het personeel loopt in, maar vliegt er net zo hard weer uit.
Regelmatig krijgen wij de vraag van managers of teamontwikkeling in de huidige situatie met zoveel personeelstekorten effectief is. We stellen het maar even uit tot dat het team weer stabiel is… Met als effect dat de dagelijkse problemen zich blijven opstapelen of erger worden. De focus gaat liggen op het oplossen van dagelijkse problemen wat druk en stress oplevert. Net zolang tot mensen omvallen of vertrekken.

De ontwikkeling stilzetten is dus geen optie, maar roept wel de vraag op of je ook op een andere manier ontwikkeling in gang kan zetten. Hoe zorg je ervoor dat er een basis komt te staan waarop je verder kan bouwen en waarbij je niet afhankelijk bent van een vast of compleet team?
Een flink verloop van personeel en toch ontwikkelen, kan dat? Ja zeker! Wij zijn ervan overtuigd dat dit kan met een stevige ondersteuningsdriehoek die richting geeft.

Stap 1: Ondersteuningsdriehoek

Al eerder schreef ik een blog over ‘vastgelopen context’ waarin ik 6 stappen beschrijf om weer perspectief en ontwikkeling te creëren. Een vastgelopen context wil zeggen dat de omgeving van de cliënt van alles doet om de juiste zorg neer te zetten maar daarin vastloopt door verschillende problemen.

Een van de eerste stappen om daar weer beweging in te krijgen is een stevige ondersteuningsdriehoek neerzetten. Een ondersteuningsdriehoek met: een meewerkend teamleider, orthopedagoog en manager. In zorgland zijn daar vele verschillende titels voor bedacht, aan jou om de juiste benaming in de driehoek te plaatsen.

* Lees vooral driehoekskunde van Chiel Egberts over samenwerken in de driehoek.

De rollen in een ondersteuningsdriehoek

De ondersteuningsdriehoek werkt intensief samen, zorgt voor verbinding en afstemming en geeft richting aan de visie. En met visie bedoel ik de kijkrichting op het komende jaar. Waar sta je nu en waar wil je over een jaar staan? Met een helder plan van aanpak inclusief concrete stappen.

Van belang is om eerst vast te stellen wat ieders rol, taak en verantwoordelijkheid is.
Dit voorkomt dat je op elkaars stoel gaat zitten en je bemoeit met zaken die niet bij je rol of functie horen. In de praktijk veroorzaakt dit chaos en onduidelijkheid.
In de praktijk zien wij te vaak dat de manager op de stoel gaat zitten van de orthopedagoog en met de inhoud gaat bemoeien of andersom. De orthopedagoog die de randvoorwaarde gaat managen.

Stap 2: Plan van aanpak

De volgende stap is om een concreet plan te maken, de context op orde te brengen en als laatste stap ontwikkeling in de teams creëren. Maar wat als er binnen die driehoek een groot verloop is? Dat is niet erg. Als er stevig fundament ligt, kan je dat zo overdragen op de volgende die daar mee verder gaat. De veranderende omstandigheden wijzigen niet de visie. Verander daar dus niets aan, de visie en het fundament blijft staan.

Tenslotte 7 tips om weer de focus te leggen op perspectief en ontwikkeling.

• Begin bij het begin en niet bij het einde.
  Begin bij het neerzetten van de driehoek en het ontwikkelen van een gedeelde visie.
• Zorg dat je visie overdraagbaar is.
  Beschrijf helder de situatie nu en waar je naar toe wilt. Beschrijf het perspectief en je droom.
• Stop met kennis overdragen binnen de teams
  Alsof die het niet weten of snappen..
  Stop met trainen en begin met ondersteunen. Ga in dialoog met het team. Kom erachter wat ze echt nodig hebben. Trainen kan altijd nog.
• Ga uit van onvoorwaardelijke ondersteuning en doe het samen.
  Onvoorwaardelijk is niet zonder regels of afspraken. Onvoorwaardelijk is: ik hoef er niets voor terug, ik ondersteun je omdat ik wil aansluiten bij wat je nodig hebt.
  En samen lukt alles! We hebben elkaar altijd nodig.
• Maak een concreet plan en communiceer dit naar buiten.
  Creëer een eenduidige visie, maak dat concreet en bedenk wie wat doet. Beschrijf dit op 1 A4 en ga daarover in dialoog met alle betrokkenen.
• Ga het doen
  Hou vol en laat je niet verleiden tot de waan van de dag of veranderende omstandigheden. Evalueer wekelijks het proces en los problemen in de praktijk samen op met het team.
• Ruim op
  Kijk in de context en ruim op, verplaats of herstel. Zet de printer op een handige plaats, verf een muur en ruim de schuur op. Het geeft energie en ruimte.

Klinkt leuk en simpel maar dat is het niet (altijd). Blanco is in staat om daarin te ondersteunen. Wil je meer informatie kijk dan eens op onze website of volg ons op Linkedin. Wij delen daar onze ervaringen en geven vele tips en praktische oefeningen. Contact met ons opnemen kan natuurlijk ook.

‘Nou, ik ken wel iemand die kliert voor zijn plezier hoor, ze doen het er soms gewoon om’.

Dat is een veel gehoorde uitspraak tijdens de training agressie en grensoverschrijdend gedrag wanneer wij onze uitgangspunten bespreken. Dit soort opmerkingen geven vooral weer hoe iemand dit gedrag heeft ervaren, maar zegt niets over wat de ander nodig heeft. Ik durf te stellen dat achter elk gedrag een vraag zit, de betekenis die je bijvoorbeeld aan kliergedrag geeft kan daarentegen wel van elkaar verschillen.

Wanneer we kijken naar de functie van het gedrag, kijken we naar waarom iemand doet wat die doet. Onze stelregel is dat achter elk gedrag een ondersteuningsvraag schuilt, welke voortkomt uit menselijke behoefte en dat elk gedrag een functie heeft. Het is maar net hoe je naar gedrag kijkt en welke betekenis je eraan geeft. Overigens kan je aan bepaald gedrag meerdere betekenissen geven.

Ben jij wel eens een klier voor je plezier?

Ik wel! Ik klier zelfs wel eens met plezier. Ook achter mijn klier gedrag zit een ondersteuningsvraag en een behoefte. Dit kan bijvoorbeeld gaan over emotionele behoefte; het om ergens bij te horen of om leuk en grappig gevonden te worden. Ik vind het prettig als andere mensen het naar hun zin hebben en kan daar soms overdreven goed me best voor doen. Daardoor kan iemand mijn gedrag wel eens als klieren ervaren, terwijl ik eigenlijk alleen maar heel erg mijn best doe…

Kliergedrag als ondersteuningsvraag

Kijken naar de ondersteuningsvraag en betekenis geven aan het gedrag zorgt ervoor dat je op een zo objectief mogelijke manier naar agressie en grensoverschrijdend gedrag kan blijven kijken. Wanneer we te maken hebben met een persoon die kliergedrag vertoond, is het goed dat we ons niet laten verleiden door persoonlijke voorkeuren of afkeuren. Aan het woord ‘klieren’ hangt een oordeel waardoor dit effect kan hebben op de manier waarop je er mee omgaat. Dit heeft direct gevolgen op de effectiviteit van ons handelen en op de relatie.

Wat zou het effect zijn als we kliergedrag als ondersteuningsvraag zien? Als professional zal je jezelf voortdurend de vraag moeten stellen: “Waarom doet iemand wat die doet” of “Wat heeft de ander nodig?” of “Welke behoefte staat er onder druk?”. Om vervolgens daarop aan te sluiten.

“Niemand is een klier voor zijn plezier” in de praktijk

Lukt het jou om de komende periode, wanneer je geconfronteerd wordt met kliergedrag, het uitgangspunt ‘’Niemand is een klier voor zijn plezier’’ te gebruiken? Probeer dan eens om (met jou collega’s) te achterhalen welke betekenis jullie geven aan dit gedrag. Bespreek welke vraag je denkt dat er achter dit gedrag zit. “Wat denken we dat de ander nodig heeft?”

Je zult zien dat je er hierdoor achter komt hoe jullie verschillend kunnen kijken naar gedrag of dat jullie het kliergedrag misschien wel allemaal dezelfde betekenis geven.
Hoe eenduidig gaan jullie met dit “klier gedrag” om?

Mijn volgende blog zal gaan over een van onze andere uitgangspunten:
“Verander de wereld begin bij jezelf” iemand al een idee wat wij hier mee bedoelen?

Teamontwikkeling is altijd op zijn plaats en elk samenwerkend team zou moeten kiezen voor samenwerken. Samenwerken is lang niet altijd vanzelfsprekend en daar moet je hard voor werken. Teamontwikkeling is voor elk team toepasbaar als er maar een gezamenlijk veranderverlangen is.

Blanco-organisatieontwikkeling ondersteunt teams en organisaties die werkzaam zijn binnen de complexe zorg. Wij creëren beweging in teams. Maar hoe doe je dat en waar moet je beginnen?

In mijn eerste blog: “Beweging creëren in teams: 7 stappen naar teamontwikkeling deel 1” heb ik beschreven wat een team is, waarom teamontwikkeling van belang is en wat onze visie op teamontwikkeling is.
In dit tweede blog beschrijf ik hoe je als team veranderkundig wordt, wat de drie fases zijn in teamontwikkeling en leggen we de 7 stappen uit om te komen tot teamontwikkeling.

Veranderkundig:

“De zorg voor onze cliënten loopt niet goed, daar moet verandering in komen. Daar moeten we afspraken over maken.”

En vervolgens zijn we een paar maanden verder en komen tot de conclusie dat de afspraken niet hebben gewerkt. Herkenbaar? Wij komen het in veel teams tegen. De afspraken waren helder, ze zijn uitvoerig besproken en iedereen was het er mee eens.
En toch heeft het niet gewerkt.

Hoe word je als team veranderkundig? Hoe vaardig zijn we als het gaat om veranderen of ontwikkelen. De stap die vaak wordt overgeslagen is het maken van een “verander verhaal”. Een veranderverhaal dat begint bij de waarom-vraag. Waarom willen we veranderen en denken we daar hetzelfde over?
Belangrijk is dat er in het team een gedeeld ontwikkelverlangen ontstaat en daardoor een ontwikkelbereidheid. Pas dan ontstaat er binnen een team gezamenlijke verantwoordelijkheid om je aan afspraken te houden en komt het inzicht dat veel afspraken en regels helemaal niet nodig zijn.

Leestip: “De veranderversneller” van Kilian Bennebroek Gravenhorst.

3 fases in teamontwikkeling:

Onze team ontwikkeltrajecten (Blanco Team Ontwikkeling) is een resultaatgericht ontwikkel- traject voor teams die zich willen ontwikkelen naar een hecht en zelfregisserend team.

Met behulp van een concrete ontwikkelroute met daarin drie fases brengen wij teams in beweging. In elke fase staan er ontwikkelvragen centraal waarop het team zelf de antwoorden geeft. Op grote ontwikkelposters worden de antwoorden opgeschreven.

De drie fases:
1. Fundament: Waarom & wat willen we veranderen?

2. Opbouw: Hoe komen we tot ontwikkeling?

3. Ontwikkeling: Wie gaat wat doen?

7 vragen om te komen tot teamontwikkeling

Om het fundament te leggen, te komen tot opbouw en uiteindelijk de ontwikkeling in gang te brengen staan 7 ontwikkelvragen centraal. Elke fase in de teamontwikkeling heeft zijn eigen ontwikkelvragen. De antwoorden op deze vragen zet een beweging in gang en zorgen voor afstemming en verbinding.

Vraag 1: Waarom bestaan we?

Al eerder hebben we stilgestaan bij wat een team is. Met deze vraag sta je stil bij het bestaansrecht van het team en het kerndoel. Het bestaansrecht vertelt waarom je een team bent en het kerndoel vertelt wat je uiteindelijk wilt bereiken. Overeenstemming hierover zorgt voor eenduidigheid, maar ook voor afstemming en verbinding.Welke verandernoodzaak is er om een hecht team te vormen? Wat gaan we veranderen waardoor er daadwerkelijk beweging wordt gecreëerd?

Belangrijk bij vraag 1 is om het verschil te zien in waarom je iets doet, wat je wilt bereiken en wat je doet.

Vraag 2: Welke beweging willen we creëren?

In deze vraag staat centraal wat de droom van het team is. Wat heb je over 1 jaar bereikt? Maar ook de stappen in veranderkunde door een veranderverhaal te maken.

Vraag 3: Wat vinden wij belangrijk?

Deze vraag gaat over waarde. Wat vinden jullie echt belangrijk, wat zijn jullie drijfveren?
Door te kijken naar persoonlijke waarde en teamwaarde maakt het team een eigen waarde cirkel.

Vraag 4: Hoe willen we ons gedragen?

Welk gedrag gaat zorgen voor beweging en langdurige ontwikkeling?
Door stil te staan bij successen en teleurstellingen en dit te koppelen aan ondersteunend- en beperkend gedrag komt het team tot korte gedragsinstructies die ze zichzelf opleggen. Deze gedragsinstructies zijn scherp, kort en uitdagend. Bijvoorbeeld: stel vragen, geef ongevraagd advies, wees kwetsbaar, vat niets persoonlijk op.

Vraag 5: Wat zou ons kunnen helpen?

Bij deze vraag hoort de BOL-oefening. Wat wil je Behouden, Ontwikkelen en Loslaten?

Vraag 6: Wat is op dit moment belangrijk?

Alle bovenstaande vragen staan beschreven op flip-overs. Het is nu aan het team om te komen tot 4 à 5 ontwikkelthema’s. Deze ontwikkelthema’s hoeven niet SMART te zijn en mogen vaag en breed zijn. Onze ervaring is dat SMART alle creativiteit uit het team haalt.

De activiteiten die worden bedacht om het thema in beweging te brengen moeten SMART zijn.

Vraag 7: Wie doet wat?

In deze vraag koppelt het team de verschillende thema’s aan zogenaamde groeibewakers. Deze groeibewakers vertalen de thema’s naar een plan van aanpak met concrete activiteiten. Met Trajectmonitor, een onlineapplicatie, worden de thema’s en activiteiten het gehele jaar door geëvalueerd en gemonitord totdat alle gewenste resultaten zijn behaald.

Het doorlopen van deze ontwikkelvragen creëert een visie op het komende jaar. De antwoorden op de vragen zet een beweging in gang die niet meer te stoppen is.
Het geeft richting aan wat we te doen hebben met elkaar. Omdat het ook gaat over gedrag en waarde zorgen de antwoorden voor een hecht team. Het lukt ons altijd om die visie op 1 A4 te krijgen.

Together Everyone Achieves More

Een team wordt dan ineens een (h)echt team.

Nieuwsgierig geworden en wil je dit voor jouw team zelf ook? Neem gerust contact met ons op.

“Teamontwikkeling hebben wij niet nodig, wij draaien als team al goed!”

Met enige regelmaat wordt ons de kritische vraag gesteld of teamontwikkeling voor elk team passend is. “Wij doen het toch goed als team?”.
Wij geloven dat elk samenwerkend team zou moeten kiezen voor samenwerken en dat teamontwikkeling altijd op zijn plaats is. Teamontwikkeling gaat niet over goed of fout. En van een zeven kan je altijd een negen maken, denken wij dan. Samenwerken is lang niet altijd vanzelfsprekend en daar moet je hard voor werken. Teamontwikkeling is voor elk team toepasbaar als er maar een gezamenlijk veranderverlangen is.

Blanco-organisatieontwikkeling ondersteunt teams en organisaties die werkzaam zijn binnen de complexe zorg. Wij creëren beweging in teams. Maar hoe doe je dat en waar moet je beginnen? In twee blogs beschrijf ik hoe je in 7 stappen komt tot langdurige teamontwikkeling. De 7 stappen zijn diverse vragen waarop je als team antwoorden geeft. De antwoorden zet het team in beweging. Waarom? Omdat perspectief en ontwikkeling altijd mogelijk is. Samen bereik je meer, je hebt immers altijd een ander nodig. Of op zijn Engels: “Together Everyone Achieves More”

In dit eerste blog beschrijf ik wat een team is, waarom teamontwikkeling belangrijk is en wat onze visie op teamontwikkeling is. In het tweede blog beschrijf ik hoe je als team veranderkundig wordt, wat de drie fases in teamontwikkeling zijn en de 7 stappen om te komen tot teamontwikkeling.

Wat is een team?

In een teamontwikkeltraject stel ik deze en ook mijn vervolgvraag daarop regelmatig: “Waarom zijn jullie een team?”
Hier komt meestal maar moeizaam antwoord op.
“Een team is een groep mensen dat werkt aan eenzelfde doel. Over dat doel is overeenstemming welke met elkaar is afgestemd”.

Een team is in onze ogen niet alleen de medewerkers op de werkvloer. Een team bestaat uit alle betrokkenen die zich bezighouden met menswaardige zorg inclusief de managers, leidinggevenden, begeleiders, coaches, ouders en verwanten etc. Een team vol professionals die elkaar onvoorwaardelijk ondersteunen als één team. Maar wat als dat doel niet helder is en we onvoldoende hebben afgestemd waarom we een team zijn?

Waarom teamontwikkeling?

Wij komen bij veel teams waarin samenwerken niet vanzelfsprekend is. Waar de waan van de dag voorop staat, waar eilandjes worden gevormd, afstemming ontbreekt en waar betrouwbaarheid en voorspelbaarheid onder druk staat. Het onderling vertrouwen staat onder druk waardoor het team niet de resultaten behaald die ze willen halen.

Samenwerken is bouwen aan een hecht team. Teamontwikkeling en samenwerken is leuk en moet je vooral doen.
Lees de blog: Bouwen aan een hecht team met oefeningen en tips waarmee je direct aan de slag kan.
Of de blog: 7 tips om de weerstand op te zoeken wat ervoor zorgt dat weerstand bevorderend gaat werken.

Elk team dat kiest voor samenwerken, vraagt om ontwikkeling. De context, waar we bezig zijn met het bieden van menswaardige zorg, is altijd in beweging. De visie op zorg is in beweging. We krijgen te maken met steeds complexere zorgvragen, medewerkers die in beweging zijn, etc. Dat hoeft geen probleem op te leveren als we meebewegen en er afstemming en verbinding is. En juist in die afstemming en verbinding gaat het mis. De gevolgen zijn: toenemende gedragsproblemen, minder werkplezier, groot verloop van medewerkers, dynamieken in het team die vaste patronen worden en zelfs een onderdeel van de cultuur. Zonder afstemming en verbinding ontstaat er chaos.

Teamontwikkeling versus teambuilding:

“Wij doen ook aan teamontwikkeling, we zijn laatst uit eten geweest met het hele team. Dat was heel gezellig. We hebben elkaar beter leren kennen.”

Teambuilding is elkaar (beter) leren kennen.  Dat zijn de teamuitjes, de teamdagen of de hei-dagen. Deze zijn meestal kortdurend en minder gericht op langdurige ontwikkeling.
Teamontwikkeling is een ontwikkelroute. Hoe komen we van A naar B. Waar staan we nu als team, wat kunnen we leren uit het verleden en waar willen we naar toe?

Teamontwikkeling gaat over het ontwikkelen van een visie. Een blik op de toekomst. Het gaat hierbij dus niet om een slecht functionerend team dat beter moet gaan samenwerken. Zoals ik al schreef, gaat het niet om goed en fout, maar om afstemming en verbinding. Mocht het wel om disfunctioneren gaan dan is de vraag of er teamontwikkeling nodig is of een leidinggevende die steviger richting geeft en ondersteund.
Samenwerken is bouwen aan een hecht team. Samenwerking ontstaat als er verbinding en afstemming is op de aspecten IK-WIJ-HET. Zie hiervoor ons filmpje met de uitleg.

Teamontwikkeling is resultaten halen die je wilt halen. Als team een beweging in gang zetten waarin het prettig werken is waarin eenduidigheid en elkaar onvoorwaardelijk ondersteunen vanzelfsprekend is. Waarin menswaardige zorg wordt geboden. Een team wat zich kan onderscheiden en waar iedereen wil werken. Dat zou toch fantastisch zijn!

 Is dat reëel in deze tijd? Zeker, perspectief en ontwikkeling is altijd mogelijk. Ook als het onmogelijk lijkt!

Lees binnenkort mijn tweede blog: “Beweging creëren in teams: 7 stappen naar teamontwikkeling deel 2”. Daarin beschrijf ik hoe je als team veranderkundig wordt, wat de drie fases zijn in teamontwikkeling en de 7 stappen om te komen tot teamontwikkeling.

Ik ben betrokken bij een team dat ons heeft gevraagd hen te begeleiden in het kwalitatief verbeteren van de zorg die ze leveren aan mensen met een verstandelijke beperking. Het gaat hier over een groep bewoners met een intensieve begeleidingsvraag. Ze hebben veel te maken met mensen die stress in het leven ervaren en de ander nodig hebben om invulling aan de dag te geven.

Het team geeft aan dat ze vanuit de visie relatiegericht willen werken. Ook is van belang dat begeleiders uitgaan van de uitgangspunten: ieder mens is uniek, respectvol met elkaar omgaan en denken in mogelijkheden.

Visie omzetten in gedrag

Wat mij opviel in de dialoog met hen is dat er verschillende ideeën zijn over hoe je aan deze visie, ofwel uitgangspunten, uiteindelijk gedrag kan koppelen.

Men onderschrijft de visie en uitgangspunten, maar tegelijkertijd zie je in de dagelijkse uitvoer veel verschillen. Dit zien zij zelf ook. Bij de vraag; “Wat zou dit kunnen betekenen voor de bewoners?” antwoordden ze unaniem dat dit een negatieve uitwerking heeft voor de bewoners.

Ik hoop dat je mijn verbazing begrijpt. Sterker nog; Ik kon het ook niet verbergen. De valkuil (waar ik meerdere keren ben ingetrapt) is om vervolgens met een oordeel te komen. Zogenaamd “OMA gedrag” (oordeel, mening, aanname) te vertonen.

Gelukkig stapte ik op dat moment niet in die valkuil en vroeg aan het team waar dit mee te maken zou kunnen hebben. We hebben toen een inventarisatie gemaakt welke redenen er zouden kunnen zijn:

• Je kan de visie onderschrijven, maar je weet niet precies hoe je dat professioneel vertaalt naar gedrag.
• Je voelt je het beste bij de dingen zoals jij ze hebt geleerd.
• Je kijkt vanuit verschillende (visies) brillen naar een bewoner.
• Er zijn overtuigingen (aannames) die beperkend kunnen werken op de uitvoering.
• Je voelt je niet prettig als je iets moet doen wat tegen je principes in gaat.

Ga met elkaar in gesprek

Het is mijn overtuiging dat als je wil werken vanuit een visie, het van belang is dat je praat met elkaar over hoe we denken en kijken. En wat dit gaat betekenen voor ons dagelijks werk. Op persoonlijk niveau, maar ook op team- en organisatorisch niveau.

Ook is het van belang dat we met elkaar (als professionals) omgaan vanuit de visie die we willen volgen. Het effect is dat we elkaar beter begrijpen en eenduidiger en voorspelbaarder worden voor de ander. Ook geeft het richting in het perspectief dat we nastreven met elkaar. Jullie zullen zien: met minder inspanning gaan jullie meer realiseren.

Een tip daarbij is: maak tijd vrij om niet urgente belangrijke zaken met elkaar te bespreken (organiseer gouden tijd).

Mocht je nog meer redenen weten, waarom jij vindt dat het helpt om te werken vanuit een eenduidige visie, dan hoor ik dat graag!

Waar maak jij je zorgen over?
5 tips in het omgaan met weerstand en strijd binnen teams

Nog niet zo lang geleden is mij gevraagd ondersteuning en advies te bieden bij een vastgelopen situatie. Een team, binnen de verstandelijk gehandicaptenzorg, begeleidde en ondersteunde een vrouw waarbij de zorgprofessionals het maar niet lukten om aan te sluiten bij wat de vrouw nodig had. Er was sprake van agressie en grensoverschrijdend gedrag, veel stress en een situatie waarbij wederzijds contact onmogelijk leek. Een vertrouwensrelatie opbouwen en het neerzetten van een voorspelbaar dagritme leek onmogelijk. Kortom, een vastgelopen situatie zonder perspectief en ontwikkeling.

Overtuigen of dialoog?

Ik ging met het team van professionals in gesprek en merkte de nodige weerstand. Er waren twijfels of de vrouw op de juiste plek woonde, maar ook of het team in staat was om met deze complexe ondersteuningsvraag om te gaan. Al snel bleek dat het team verschillende omgangsvormen en begeleidingsstijlen hanteerde. Daarnaast spraken een aantal professionals over de stress en spanning die zij ervaren en benoemden de twijfels over hun eigen kunnen.

Opvallend was hoe de professionals met elkaar omgingen en de wijze van communiceren. Elkaar overtuigen, vooral roepen wat je ervan vindt en “Ja maar”, voerde de boventoon. Naar elkaar luisteren en de dialoog voeren lukte bijna niet meer. Strijd voeren en je gelijk halen, leken de drijfveren in het gesprek met elkaar.

“Waar maak jij je zorgen over”

Om de weerstand te doorbreken, koos ik ervoor om te benoemen wat ik zag en hoorde. Ik benoemde de wijze van communiceren en wat het effect daarvan was. De spiegel die ik ze voorhield werkte. Wat bleek? Ze waren zich daar niet van bewust, maar herkende het direct. Toch ging dat niet vanzelf. De weerstand en strijd onderling bleef totdat ik aan een teamlid, nadat hij met een vlammend betoog zijn manier van kijken en denken verkondigde, één vraag stelde. Ik stelde hem de vraag: “Waar maak jij je zorgen over?”
Toen was het stil…

Vol emotie, openheid en kwetsbaarheid vertelde hij zijn zorgen over de vrouw die hij bijna dagelijks ondersteunde. Zijn kwetsbaarheid raakte mij zeer. Ineens hoorde ik ook zijn betrokkenheid en drijfveer om het juiste te doen. De weerstand verdween als sneeuw voor de zon. Het effect was een mooie dialoog over waar over het moest gaan. Namelijk; hoe gaan we ervoor zorgen dat we weer aansluiten bij wat de vrouw nodig heeft? Hoe maken we weer contact en halen de stress eruit?

Ik heb het team uitgedaagd om de komende periode elkaar diezelfde vraag te stellen:
“Waar maak jij zorgen over?”.

Weerstand is betrokkenheid

Na het gesprek kwam een teamlid naar mij toe en vertelde mij dat die vraag hem tot nadenken had gezet en tot rust had gebracht. De vraag ging niet meer uit zijn hoofd en hij was van plan die vraag de komende periode vaker te stellen.
“Waar maak jij je zorgen over”

Overigens ben ik van mening dat weerstand geen vies woord is of iets dat je moet bestrijden. Weerstand wordt pas een probleem als er strijd ontstaat en we elkaar alleen maar aan het overtuigen zijn. Afstemming en verbinding, elkaar ondersteunen en op basis van vertrouwen met elkaar werken wordt dan onmogelijk. Weerstand is dan ook niet hetzelfde als onverschilligheid of eigenwijsheid. Het getuigd juist van betrokkenheid. Toch roept weerstand vaak emoties op en weten we niet zo goed hoe we moeten omgaan met weerstand.

Wij geven je 5 tips in het omgaan met weerstand:

1) Zoek het op en benoem de weerstand
Ga de weerstand niet uit de weg, maar maak het bespreekbaar. Stel de vraag of je teamleden dit herkennen en wat er nodig is om de weerstand te doorbreken of er mee om te gaan.

2) Houd inhoud en betrekking uit elkaar
Op inhoud mag het flink schuren wat niet direct betekent dat we elkaar niet meer aardig vinden. Ga uit van de waarheid; “Niemand is een klier voor zijn plezier” en “Niets is persoonlijk.”

3) Ga de dialoog aan
Stel vooral veel vragen en luister. Wees nieuwsgierig hoe de ander denkt en kijkt. Wees bereid om je eigen waarheid als leugen te zien.

4) Communiceer met elkaar
Communiceren is elkaar daadwerkelijk verstaan in de bedoeling, de feiten of inhoud en intentie. Check dit door te luisteren, samenvatten en doorvragen (LSD)

5) Toon je kwetsbaarheid
Stel je kwetsbaar op vanuit de overtuiging: “Kwetsbaarheid loont altijd!”

6) Stel denkvragen
Maak daarbij gebruik van de poster denkvragen.

Herken je in jouw team weerstand of zelfs strijd?
Ik daag je uit om in de komende periode de volgende vraag eens aan je collega te stellen:

Waar maak jij je zorgen over?

Maak gebruik van de 5 tips en zie wat het effect is.
Ik lees graag wat dat heeft opgeleverd.

7 tips om de weerstand op te zoeken

Wat heb ik toch een mooi vak. Als trainer maar ook als coach ondersteun ik professionals die te maken hebben met complexe zorg. In mijn vak mag ik ervaringen delen, kennis overdragen en nog vaker samen kennis creëren. Ik mag een beweging in gang zetten bij vastgelopen situaties waardoor er weer perspectief en ontwikkeling ontstaat.

Bij ontwikkeling en beweging ontstaat er ook weerstand wat belemmerend en vertragend kan werken. Maar hoe ga je daar als trainer of manager mee om? Hoe zorg je dat weerstand bevorderend gaat werken? En wat zijn de voordelen van weerstand op te zoeken?

Betekenis van weerstand

Als eerste is het van belang is om je af te vragen welke betekenis je geeft aan de weerstand. Waar komt de weerstand vandaan en welk signaal wordt er afgegeven?
Weerstand kan een afweer zijn tegen veranderingen maar ook een bescherming tegen een persoonlijke aanval of gevoel van falen. Het kan een reactie zijn op het niet begrijpen of onzekerheid. De weerstand die plaatsvindt is gedrag en zit op het topje van de ijsberg. Onder de ijsberg zit de ware oorzaak.

Denken en kijken

Bij het omgaan met weerstand begin je bij de vraag hoe je persoonlijk naar weerstand kijkt. Zie je weerstand als lastig, vermoeiend of juist als uitdagend? Hoe je over weerstand denkt en ernaar kijkt, bepaalt hoe je er vervolgens mee omgaat. De weerstand die je ervaart is niet de werkelijkheid maar zoals jij het beleeft. Het is maar net welke bril je op hebt.

Weerstand is ook betrokkenheid!

Maar is het wel weerstand of speelt er iets anders? Bij blanco hebben wij niet voor niets het uitgangspunt: “Niemand is een klier voor zijn plezier”.
Mijn ervaring is dat de mogelijke weerstand voortkomt uit de menselijke behoefte om gezien en gehoord te worden, de behoefte aan erkenning en waardering.
Weerstand betekent dus ook betrokkenheid! Wellicht ervaar je de weerstand als onverschilligheid. Maar wat zou het effect zijn als je door die bril naar de weerstand kijkt? Naar mijn idee een stuk lastiger om mee om te gaan.

De weerstand opzoeken…

Wellicht herken je de neiging om de weerstand te ervaren als persoonlijke aanval en roept het twijfel en onzekerheid op. Als reactie gaan je er tegenin, je gelijk halen of zelfs de strijd aan. “Mij krijgen ze er niet onder”! Het effect is: meer weerstand. Weerstand kan ook de beweging in gang zetten. Het zorgt voor verdieping, het opent het echte gesprek en het is een middel om vertrouwen op te bouwen.

Hieronder dan ook 7 tips om de weerstand op te zoeken en er effectief mee om te gaan.

1) Benoem wat je denkt, ziet of voelt

Weerstand kan op vele verschillende manieren worden geuit en verschillend worden ervaren. Door direct te benoemen wat je ziet of ervaart roep je de weerstand op en kan je dat bespreekbaar maken.
‘Ik zie dat jullie bijna allemaal met de armen over elkaar zitten en merk dat ik nauwelijks contact met jullie krijg. Ik vraag mij af wat er aan de hand is.’

2) Zoek de weerstand op en voer de dialoog

Ga daarbij het pittige gesprek aan, hou een spiegel voor en benoem wat het effect is van de weerstand.
‘Je kunt blijven benoemen dat het aan de ander ligt en er met gestrekt been ingaan maar dat levert alleen maar strijd op. Herkennen jullie dit in de praktijk als patroon?’

3) Luister en stel vragen

Stel je open, eerlijk en nieuwsgierig op.
Door te luisteren en te vragen kom je achter de betekenis van de weerstand.
Of je komt erachter dat het geen weerstand is maar betrokkenheid.
‘Ik merk dat je fel reageert op mijn vragen. Wil je uitleggen waar dat vandaan komt?’

4) Vertraag je tempo

Benoemen, weerstand opzoeken, luisteren en vragen stellen, vraagt rust en overdenking.
Laat stiltes vallen en de reacties komen vanzelf. Voorkom dat je zelf als trainer of manager heel hard aan het werk gaat.

5) Laat het programma los

De inhoud doet er niet toe. Weerstand zit vaak op het niveau van betrekking, met andere woorden; hoe we tot elkaar verhouden. Met je hoofd bij het programma, het resultaat of de tijd roept vaak persoonlijke weerstand op.

6) Doe eens wat anders

Taal is soms best verwarrend en vermoeiend. Net zoals luisteren.
Een rondje lopen in tweetallen of een fysieke oefening doet wonderen.

Even wat anders doen.

7) Stel je kwetsbaar op

Je kwetsbaar opstellen betekent je eigen emoties laten zien en benoemen. Vertel en laat zien wat de weerstand met je doet en sluit af met een verzoek.
‘Ik merk dat ik nauwelijks contact met jullie krijg waardoor ik ga twijfelen of ik het juiste doe.
Willen jullie het mij vertellen als ik onvoldoende aansluit bij jullie?’

Hoe gaan jullie om met weerstand en wat werkt vooral niet?
Laat gerust een reactie achter.