In de vorige blog hebben we het gehad over de verschillende manieren hoe je naar agressie en grensoverschrijdend gedrag kan kijken. Dat heeft veel te maken met je eigen ervaring, persoonlijke socialisatie en visie. Het is belangrijk om het daar met z’n allen over te hebben om van elkaar te weten hoe iemand denkt en kijkt. Onderling begrip zorgt voor een betere samenwerking: eenduidigheid en voorspelbaarheid voor de ander.
Hoe ga je om met persoonlijke kwetsbaarheid?
Daarnaast is het ook van belang om te kijken hoe je omgaat met je persoonlijke kwetsbaarheid in de relatie met een ander. We merken dat dit in onze trainingen vaak een gevoelig onderwerp is. Dit omdat de belangrijkste gedachte daarbij is dat de ander daar “misbruik” van zou kunnen maken.
In de gesprekken die ik voer, moet ik vaak denken aan het boek van Rutger Bregman: “De meeste mensen deugen”. Hierin beschrijft hij dat we denkbeelden hebben over anderen die op basis van feitelijkheid niet kloppen.
Het is interessant om te kijken hoe je dan kijkt naar die ander. Zou het zo kunnen zijn dat deze gedachte er ook voor zorgt dat je niet meer kan praten over een onvoorwaardelijke ondersteuningsrelatie? Ik kijk altijd door de bril: “Oppassen voor de ander, want de ander maakt misbruik of in ieder geval gebruik van je.”
Het belang van het bespreken van kwetsbaarheid
Het creëren van een veilige omgeving tijdens trainingen is van belang om dit soort onderwerpen met elkaar te bespreken. Dit betekent: zijn we in staat om te luisteren naar de ander, vragen te stellen en te willen begrijpen hoe de ander denkt en kijkt? Daarna is het mogelijk om gemeenschappelijke standpunten te ontwikkelen en daar met elkaar een dialoog over te voeren.
We leren elkaar onbewust om je mond te houden, geen mening te hebben en afhankelijk van de ander te zijn. Ik ben ervan overtuigd dat het goed is om je “kwetsbaarheid” te gebruiken in de relatie met de ander. Waarom? Mensen ervaren meer erkenning en waardering en zijn beter in staat om keuzes te maken. Daarnaast bouwen we minder stress op en ervaren we dat het niet gek is wat we voelen en ervaren. Daarbij zijn wij persoonlijk niet heel veel anders dan de mensen waar we professioneel voor zorgen. Door kwetsbaarheid te tonen (ook in de trainingen) zien we dat er door betrouwbaarheid, meer vertrouwen komt en dat professionals zelfvertrouwen in relaties kunnen opbouwen.
Tijdens een van onze trainingen over omgaan met agressie en grensoverschrijdend gedrag spraken we over een situatie waar een van de medewerkers bij betrokken was. De aanleiding voor deze dialoog was: wanneer betitel je bepaald gedrag als agressie? Deze dialoog voer ik iedere training omdat ik denk dat het van belang is om deelnemers zich te laten realiseren dat je op verschillende manieren naar agressie kunt kijken. Dit heeft onder andere te maken met je ervaringen, persoonlijke socialisatie en visie. Het gaat er niet om wie hierbij gelijk heeft, maar wel om het kennismaken met verschillende inzichten. De grootste uitdaging voor mij in trainingen is om iedereen enigszins door dezelfde bril te laten kijken als we het hebben over agressie en grensoverschrijdend gedrag. Mijn overtuiging daarbij is dat het daardoor voorspelbaarder wordt voor cliënten. Deze voorspelbaarheid is noodzakelijk om je veilig en vertrouwd te voelen en daardoor minder stress te ervaren.
Hoe reageer je op grensoverschrijdend gedrag in stressmomenten?
Een teamlid gaf als voorbeeld dat hij door een cliënt in stressmomenten “op een grappige wijze” als “kut-Marokkaan” aangesproken werd. Zijn respons op deze opmerking was vaak “Kijk naar jezelf kut-Nederlander”. Vervolgens konden ze weer een gesprek met elkaar voeren en konden ze er ook om lachen. De opmerkingen zorgden wel voor de-escalatie.
Ik voelde mij er steeds ongemakkelijker door omdat dit, naar mijn idee, een grens overschrijdt in de omgang met elkaar. Toen ik dat vertelde, waren de reacties verschillend. Het belangrijkste argument was dat het teamlid er toch voor zorgde dat de situatie de-escaleerde en het vertrouwen niet geschaad werd. Dit kon ik niet ontkennen.
Tegelijkertijd vind ik dat we niet op deze wijze met elkaar om moeten willen gaan. Ik ga dan uit van voorbeeldgedrag, algemene norm, respect, visie etc. Daarnaast vind ik het ook van belang dat een team met elkaar bespreekt wat ze hiervan vinden om hier visie op te ontwikkelen. Vragen als: “Wat is onze professionele uitstraling hierbij? en “Kan deze anders zijn dan mijn persoonlijke uitgangspunten?” zijn goed om te bespreken. Een reactie kan zijn: “Ik ben het er misschien niet mee eens, maar ik doe het toch vanuit een professioneel kader.”
Door in dialoog te blijven over dit, misschien “onschuldige”, voorbeeld kom je als team verder om je visie op “agressie en grensoverschrijdend gedrag” verder te ontwikkelen.
Gedragingen op basis van overtuiging
De persoon die het voorbeeld gaf, liet weten dat hij eigenlijk niet wist hoe hij hier anders mee om had kunnen gaan. Hij had het idee dat hij dan zwak over zou komen (overtuiging ofwel een persoonlijke waarheid) en dat de cliënt in kwestie daar misbruik van zou maken. Deze opmerking was zeer waardevol, omdat het laat zien dat we vaak gestuurd worden door overtuigingen in ons gedrag. Vervolgens hadden we ook weer een volgend onderwerp te pakken wat ging over kwetsbaarheid tonen in relatie en contact met de ander. Dat bespreken we in een volgend blog.
Te maken met een vastgelopen situatie? Stel de veranderroute samen in deze 6 stappen!
Het lijkt zo gemakkelijk, een omgeving creëren waarin professionals met mensen kunnen werken die een stevige ondersteuningsvraag hebben. Maar dat is het niet! Niet zo lang geleden was René van Koningsbruggen in gesprek met een manager en een gedragskundige die werkzaam zijn binnen de complexe zorg. Zij vertelden René een verhaal die wij in de afgelopen periode vaker hebben gehoord. Beiden schetste een beeld van een vastgelopen situatie waarin geen beweging in te krijgen was. Tenminste, zo ervaarden zij dat.
De manager en gedragskundige vertelden het volgende verhaal:
“Binnen het team die zij ondersteunde hadden zij te maken met complexe zorgvragen van mensen waarin ernstig probleemgedrag voorop stond. Bij een aantal mensen was de menswaardigheid ver te zoeken en was de kwaliteit van leven onvoldoende. Het team van professionals stond in een overlevingstand waarin samenwerken niet meer vanzelfsprekend was. Door alle dagelijkse spanningen en stress was er een wij-zij cultuur ontstaan en was er onvoldoende afstemming en verbinding met andere disciplines. Met als gevolg bij iedereen steeds meer verwijdering, chaos en stress. Een complexe situatie waarin medewerkers het niet meer volhielden en elders gingen werken. Vanwege de personeelstekorten die daardoor ontstonden waren zijn afhankelijk van externe bureaus wat veel geld kostte en waardoor het opbouwen van hecht team onmogelijk was. Een vicieuze cirkel waarin geen beweging meer zat”.
Voor René een herkenbaar beeld die wij vaker tegenkomen binnen de complexe zorg. De manager en gedragskundige vroegen om ondersteuning en stelden letterlijk de vraag: “Waar moeten wij beginnen”?
Waar wij begonnen…
Een kant en klare oplossing of antwoord op bovenstaande vraag had René niet direct. Gelukkig vroeg de manager en gedragskundige ook niet om een directe oplossing. Om weer beweging te creëren zijn er ‘denkvragen’ gesteld en hebben we een dialoog gevoerd over wat nu precies het probleem is en welke betekenis je daaraan kan geven. De pittige en kritische vragen gaat hij niet uit de weg. Als je beweging wil creëren zal je ook dat soort vragen moeten stellen. Zolang het ondersteunende vragen zijn, is dat alleen maar helpend.
De denkvragen zijn gericht op wat je nu ziet en waar je naar toe wilt.
Voorbeelden van denkvragen zijn:
Wat zie je nu in de praktijk waarin ontwikkeling of beweging wenselijk is?
Waar moet die beweging toe leiden en wat is je droom of perspectief?
Welke dynamieken spelen er wat die beweging tegenhoudt?
Wat waren de successen en wat waren de teleurstellingen in de afgelopen periode?
Welk gedrag heeft gezorgd voor die successen en teleurstellingen?
Wat zijn belangrijke waarden? Wat vind jij belangrijk in je werk?
Door het voeren van de dialoog en stil te staan bij de denkvragen met de manager en gedragskundige ontstond er al een mooi en verhelderend beeld waar ze wilden staan over een jaar. Aan de hand van dat beeld is er gezamenlijk een mogelijke veranderroute samengesteld in 6 verschillende stappen.
De eerste concrete stap is het organiseren van een wekelijks overlegvorm te waarin niet de dagelijkse problemen maar de visie en het proces centraal staan. Een overlegvorm waarin rollen en verantwoordelijkheden goed zijn afgestemd met een heldere route en werkwijze en waar stappen gezet worden om een hecht team te vormen.
Stap 2) Behandeling
De tweede stap is binnen de ondersteuningsdriehoek een visie op behandeling te creëren en de behandelmethodiek te verstevigen en/of te ontwikkelen.
Wat is de visie op zorg en welke behandelmethodiek hanteer je?
Stap 3) Beeld schetsen van Hier&Nu Tijdens de derde stap geef je antwoorden op de volgende vragen:
Waarom wil je veranderen? |Wat zie je nu in de praktijk? Waartoe moet de verandering leiden? | Perspectief en droom creëren Wat wil je veranderen? | De gewenste bewegingomschrijven Hoe wil je dat doen? | Hoe-vragen stellen
Wie? | Wie doet wat
Stap 4) Verdieping| Visie ontwikkelen In de vierde stap verwerk je de antwoorden op 4 kritische vragen in een ontwikkelplan:
Wat vinden we belangrijk? |Waarden Waarom bestaan we en wat willen we bereiken? | Bestaanrecht & doel Hoe willen we ons gedragen? | Gedrag Wat is nú belangrijk? |Thema’s en doelen
Het ontwikkelplan geeft richting aan de visie op het komende jaar
Stap 5) Omgeving
De vijfde stap is vanuit nabijheid samen met het team de context op orde brengen. Dat wil zeggen: opruimen en herstellen. Het herstellen van onderlinge verhoudingen, maar ook het opruimen en in orde brengen van de fysieke ruimtes. Wat ervoor gaat zorgen dat iedereen veilig en prettig kan wonen en werken.
Stap 6) Beweging creëren | Ontwikkeling en leren
De zesde stap is gericht op daadwerkelijk beweging creëren en de beweging draaiende te houden. Hoe blijven we ontwikkelen en leren? Hoe gaan we zorgen voor onvoorwaardelijke teamondersteuning, teamontwikkeling en persoonlijke ontwikkeling?
Een ontwikkelroute doorloop je stap voor stap waarbij je bovenaan begint en bij de laatste stap eindigt. In de praktijk zullen er best een aantal stappen door elkaar lopen maar als je stap 1 en stap 6 in een andere volgorde zet, krijg je een ander resultaat.
6 factoren die van belang zijn bij het geven van een goede training
Een manager vroeg mij onlangs om te komen praten over de training “omgaan met agressie en grensoverschrijdend gedrag”. Een training die we binnen die organisatie eerder hebben gegeven. Deze manager ken ik al langer en ik herinnerde mij dat hij twee jaar geleden dezelfde vraag stelde. In het gesprek kwam naar voren dat hij merkte dat de kennis bij medewerkers langzaam was weggevloeid. De aangeleerde technieken en visie van de training vervaagden steeds meer. “Ik heb het gevoel weer opnieuw te moeten beginnen”, gaf de manager aan.
Factoren die zorgen dat de visie & methodiek van een training wel blijft hangen
Wij denken dat hier meer managers mee te maken hebben. Dit bracht ons bij de vraag: “Hoe kunnen we dit tackelen?”. Om antwoord op die vraag te krijgen, hebben we 6 punten op een rij gezet die van belang zijn bij het geven van trainingen. Wij denken dat het van belang is:
dat je leren niet moet zien als een eenmalig iets in een training, maar ook in de dagelijkse praktijk moet plaatsvinden.
dat er langdurig aandacht nodig is om visie en uitgangspunten rondom een onderwerp eigen te maken (het moet in de identiteit gaan zitten).
dat ontwikkeling bij medewerkers niet gaat plaatsvinden als er alleen maar instructie is.
dat je belangrijke onderwerpen op verschillende wijzen moet aanbieden (training, intervisie, themabijeenkomsten, e-learning, etc ) om tegemoet te komen aan de ontwikkeling van medewerkers.
dat je de overtuiging aanhangt “Gras groeit niet harder door eraan te gaan trekken”.
dat je medewerkers laat voelen dat leren en ontwikkelen leuk is en hier als leidinggevende een voortrekkersrol in te nemen.
Wij zijn van mening dat het tweede puntje het meest belangrijk is. Juist door langdurig aandacht te geven aan teams ontwikkelen zij een eigen visie en methodiek.
Maar zo zijn er nog veel meer punten en is het bovenste rijtje nog lang niet compleet. Hebben jullie nog ideeën die hierbij van belang kunnen zijn?
“Niemand is een klier voor zijn plezier” toegelicht | Maand van de Agressie
“Niemand is een klier voor zijn plezier”, wat bedoelen wij daar precies mee? Onze stelregel is dat achter elk gedrag een ondersteuningsvraag schuilt en dat elk gedrag een functie heeft. Het is maar net hoe je naar gedrag kijkt en welke betekenis je eraan geeft. Wat zou het effect zijn als we bepaald gedrag zien als hulpvraag,in plaats van als kliergedrag? Als professional zal je voortdurend de vraag moeten stellen: “wat denk ik dat de ander nodig heeft?” en daarop aansluiten.
Herken je in de praktijk dat er wordt geroepen: “hij doet het erom” of “zij deed het bewust om mij te pesten”?Deze geluiden vertellen vooral hoe mensen bepaald gedrag hebben ervaren, maar zegt niets over wat de ander nodig heeft. Wij leven in de overtuiging dat je als professional altijd moet aansluiten bij wat iemand nodig heeft. Waarbij je op een assertieve wijze je grenzen aangeeften waarin je (R) ratio en (E) emotie (G) gescheiden houdt.
Met deze bijdrage zijn we aan het eind gekomen van de “maand van de Agressie”.
Mocht je nog specifieke vragen hebben over dit onderwerp. Of als je graag verder de verdieping in wilt met je team, neem dan vrijblijvend contact met ons op.
Agressie op de werkvloer: (h)erkennen, factoren die meespelen én wat kan je hier zelf aan doen?
In een tijd waarin veel “gewone” dagelijkse dingen niet meer normaal zijn, hebben wij in april 2021“De maand van de Agressie” georganiseerd voor iedereen die te maken heeft met agressie en/of grensoverschrijdend gedrag.
Wij constateren een toename in Grensoverschrijdend gedrag en Agressie. Niet alleen binnen de complexe zorg waarin wij werkzaam zijn, maar binnen de gehele samenleving. Wij maken ons zorgen dat de toename van agressie die wij momenteel zien slechts het topje van de ijsberg is. Wat ons betreft dus een goede reden om het onderwerp agressie en grensoverschrijdend gedrag op dit moment nog eensextra onder de aandacht te brengen.
Wat hebben we gedaan?
In aprilhebben wij jullie meegenomen in het (h)erkennen van grensoverschrijdend gedrag en agressie, welke factoren hierin mee (kunnen) spelen én wat je hier zelf vervolgens aan kan doen.
We zetten aan tot nadenken, stellen verdiepingsvragen aan jullieen delen onze visie.Het doel is handvatten te bieden waarmee jullie direct in de praktijk aan de slag kunnen.Op deze manier zetten we de beweging in gang en creëren we perspectief.
Wat zie je, welke verandering zou je graag zien, waar moet deze verandering toe leiden en wat is er dan te doen?
Door de onderwerpen stapsgewijs te bespreken, belichten we alle onderdelen en stappen die nodig zijn om een gedragsverandering bij jezelf (en indirect bij de ander) te bewerkstelligen. Hierdoor wordje bewust van jouw eigen inbreng en dit maakthet uitvoeren van interventies helder en toepasbaar in jouw praktijk.
De maand van de Agressie gemist? Volg deze dan alsnog door aan de slag te gaan met de onderstaande blogs!
Wat is agressie en wat zie je in je eigen praktijk?
Welk gedrag zien wij als agressie of grensoverschrijdend en welk gedrag niet? Een cliënt die mij liefdevol een duw geeft en/of net iets te ruw een knuffel geeft, is dat agressie? De uitspraak van een collega: ‘Doe jij nou óók eens iets” of “zo ben ik nu eenmaal”, is dat grensoverschrijdend gedrag?Klik hier voor meer informatie over wat agressie is en wat je in je eigen praktijk ziet: Wat is agressie en wat zie je in je eigen praktijk?
Wat zie jij als agressie of grensoverschrijdend gedrag?
Komt er veel agressie of grensoverschrijdend gedrag voor op jullie werkplek?
Welke gedrag heb jij bestempeld als agressief of grensoverschrijdend gedrag?
Vanuit deze vragen (en de antwoorden)kan je ook kijken of jullie als team verschillend denken en kijken naar agressie en wat dat betekent voor jullie cliënten. Benieuwd wat je binnen je team met het antwoord op deze vraag kan doen? Klik dan hier: Doorvragen op ervaringen.
Wanneer is gedrag grensoverschrijdend?
Het erkennen en herkennen van grensoverschrijdend gedrag is de eerste stap om de beweging te maken naar een situatie waarin collega’s en/of cliënten respectvoller met elkaar om gaan.
Maar wanneer is nou iets grensoverschrijdend? Wij zeggen hierover het volgende: “Gedrag is grensoverschrijdend als jij (of de ander) dat zo ervaart.”
Het aangeven van grenzen bij agressie en grensoverschrijdend gedrag.
Het gedrag waar we altijd naar streven is op een assertieve wijze om te gaan met agressie of grensoverschrijdend gedrag. Assertief gedrag wil hierbij zeggen: “Opkomend voor je eigen grenzen, met respect voor de ander”.
Kijk eens specifiek naar het gedrag van anderen en naar je eigen gedrag.Zie je assertief gedrag, waarin de ander (of jijzelf) opkomt voor zijn/haar grenzen en met respect voor de ander? Wellicht zie of ervaar je gedrag waarbij mensen het heel lastig vinden om grenzen aan te geven. Of maak je een situatie mee waarin er juist té stevig grenzen worden aangegeven. Lukt het je om zelf assertief te blijven, ook als de spanning oploopt? Klik hier om meer te lezen over dit onderwerp: Blijf assertief bij agressie en grensoverschrijdend gedrag.
Assertief gedrag is de sleutel tot succes.
Wij van blanco hebben de overtuiging dat assertief gedrag de sleutel is bij het professional omgaan met agressie en grensoverschrijdend gedrag. Waarbij het niet afhangt hoe de ander reageert. Ongewenst gedrag stopt pas als je op een assertieve wijze je grenzen aangeeft. Benieuwd naar de achtergrond van onze overtuiging? Klik dan hier.
Hoe ERG vind jij het?
Je hebt wellicht ontdekt hoe verschillend je kan kijken naar agressie en grensoverschrijdend gedrag. Wat de één ziet of ervaart als agressie, ziet de ander dit als normaal of passend gedrag. Als het gaat om het omgaan met agressie of grensoverschrijdend gedrag speelt er nog iets mee.
Hoe ERG vind ik een bepaalde vorm van agressie?
Hoe ERG vinden wij als team bepaalde vormen van agressie?
Uitleg schaal van ERG. (Emotie en Ratio Gescheiden)
In het omgaan met agressie en grensoverschrijdend gedrag is het van belang dat je onderscheid maakt tussen wat er feitelijk gebeurt en welke emotie dit oproept. Met andere woorden,wat het gedrag met jou doet als persoon. Dit doe je door gebruik te maken van de schaal van ERG. Meer weten over de schaal van ERG? Klik dan hier.
De-escaleren: signaleren van spanning en grenzen aangeven.
De-escaleren wil niets anders zeggen dan het vroegtijdig signaleren van opbouwende spanning en daarop reageren. Welke middelen kan je inzetten om escalatie te voorkomen? Klik hier om onze blog hierover te lezen.
“Niemand is een klier voor zijn plezier”, wat bedoelen wij daar precies mee? Onze stelregel is dat achter elk gedrag een ondersteuningsvraag schuilt en dat elk gedrag een functie heeft. Het is maar net hoe je naar gedrag kijkt en welke betekenis je eraan geeft. Wat zou het effect zijn als we bepaald gedrag zien als hulpvraag,in plaats van als kliergedrag? Wij schreven er een blog over.
Onze vorige nieuwsbrief stond volledig in het teken van Corona.
Daarin schreven wij dat onze bewondering groot is voor zorgprofessionals die dagelijks te maken hebben met complexe zorgvragen.
Gelukkig horen wij geluiden dat het langzaam wat beter gaat en dat de vaccinaties helpend zijn om de goede zorg te leveren. Ondanks dat horen wij ook geluiden waar wij ons zorgen over maken. Vastgelopen situaties waarin agressie en grensoverschrijdend gedrag dagelijks voorkomt. Die sluimeren op de achtergrond omdat afstand geboden moet worden in plaats van nabijheid.
Dat is één van de redenen dat wij de ‘Maand van de Agressie’ gaan starten maar daarover straks meer. We hebben ook goed nieuws voor jullie! Blanco heeft niet stil gestaan in de afgelopen periode.
We zijn hard bezig om nieuwe medewerkers aan te nemen en we hebben onze producten doorontwikkeld.
In onze volgende nieuwsbrief hopen we onze nieuwe medewerkers voor te stellen.
wij zijn erg blij met deze uitbreiding.
Wat valt er te lezen in deze nieuwsbrief:
* Pareltjes in het nieuws
* April: Maand van de Agressie
* Doorontwikkeling Blanco Teamontwikkeling
* Boekbespreking “Bewegen bij probleemgedrag”
Pareltjes in het nieuws
Het CCE (Centrum voor Consultatie en Expertise) bericht met regelmaat post op sociale media als Linkedin. Wat wij jullie niet willen onthouden is het CCE podium. Op het CCE podium delen deskundige hun expertise en en ervaring over thema’s rond probleemgedrag. Kijk bijvoorbeeld eens naar “nieuwe inzichten in het terugdringen van vrijheidsbeperkingen”.
Een ander pareltje is het “leren van cassusen”. Hier zijn video’s te vinden waarin cce-consultaties systematisch worden geanalyseerd. Wat was het probleem en hoe werd het probleem aangepakt? We hebben het al eens eerder gedeeld maar kijk eens naar “opbouw in vertrouwen bij gehechtheidsproblemen”.
Zoek je naar een heldere uitleg over de wet zorg en dwang en wil je dat met cliënten bespreken?
Klik dan eens op hoewerktzorgendwang.nl
April: Maand van de Agressie
In een tijd waarin veel “gewone” dagelijkse dingen niet meer normaal zijn, heeft blanco organisatieontwikkeling besloten om in april, “De maand van de Agressie” te starten. Via onze LinkedIn-pagina en de blanco site gaan wij gedurende de maand onze kennis en ervaringen delen.
We zullen aanzetten tot nadenken, verdiepingsvragen stellen en onze visie delen. Op deze manier zetten we de beweging in gang en creëren we perspectief. Voor managers, teamleiders, orthopedagogen en voor de zorgprofessionals op de werkvloer die te maken hebben met complexe zorgvragen.
Doen jullie mee?
Hou onze site in de gaten en onze LinkedIn pagina. blanco abonnementsvormen | Omgaan met agressie
Binnen blanco verzorgen wij al heel lang de training “omgaan met agressie en grensoverschrijdend gedrag” binnen de complexe zorg. Regelmatig komt het voor dat wij opnieuw gevraagd worden om de training te verzorgen omdat er bijvoorbeeld in het team nieuw personeel is aangenomen. Wij hebben ons afgevraagd hoe wij langdurige ondersteuning kunnen bieden aan
zorgprofessionals met als resultaat dat onze visie iets van hunzelf wordt. Zonder dat telkens opnieuw dezelfde training moet worden afgenomen. Met andere woorden, hoe kunnen wij zorgen voor ontwikkeling op identiteitsniveau?
Wat wij hebben bedacht is “blanco abonnementsvormen | omgaan met agressie”.
We zijn het nog verder aan het ontwikkelen en komen graag met organisaties in contact die het bovenstaande herkennen en hierover met ons in gesprek willen gaan. Neem gerust contact op met mail@blanco-bericht.
Doorontwikkeling Blanco Teamontwikkeling
Ooit wel eens stil gestaan bij de vraag wat nu een team daadwerkelijk is?‘Een groep mensen die gezamenlijk streeft naar een bepaald doel of resultaat’.
Om dat doel en resultaat te halen is samenwerken en resultaat gericht werken van belang. Maar dat is niet altijd vanzelfsprekend! Daarvoor hebben wij de oplossing Blanco Team Ontwikkeling. De afgelopen periode zijn wij hard aan de slag gegaan om ons ontwikkeltraject door te ontwikkelen. Een ontwikkeltraject met heldere modellen en structuur, die praktisch en uitdagend is. Gericht op samenwerken en resultaat.
Wij zijn er hartstikke trots op en we zien er naar uit om daar mee aan de slag te gaan!
Waar we ook mee bezig zijn is om het ontwikkeltraject in een trainersmodel door te ontwikkelen. Zodat professionals zelf in staat zijn om de methode Blanco Team Ontwikkeling toe te passen binnen de eigen organisatie.
Wij delen graag onze kennis en streven ernaar om onszelf overbodig te maken.
Boekbespreking “Bewegen bij probleemgedrag”
Alweer enige tijd geleden lag er in mijn brievenbus een boek met de titel: “Bewegen bij probleemgedrag”. Het was een cadeautje van het CCE.
Een boek wat gaat over diverse factoren binnen organisaties waardoor situaties met cliënten vastlopen. In het boek worden zeven organisatiedynamieken beschreven die ervoor kunnen zorgen dat de boel weer in beweging komt. Dat er weer perspectief en ontwikkeling ontstaat. Een aanrader voor ieder die te maken heeft met complexe zorgsituaties!
Klik hier om het boek gratis te downloaden op de site van het CCE. Daar kan je ook een model, verschillende werkvormen en achtergrondinformatie vinden.
Veel plezier met lezen.
blanco op LinkedIn, Twitter en Facebook
Volgt u ons al op Linkedin, Twitter en Facebook? Wij posten dagelijks interessante vakinhoudelijke artikelen.
Samenwerken in een team is kiezen om samen een hecht geheel te vormen. In een hecht team kiezen de mensen voor samenwerken en behalen de mooiste resultaten.
Blanco ziet vertrouwen als basis voor samenwerken. Waarbij het niet alleen gaat om het vertrouwen in de ander maar ook het vertrouwen in jezelf.
In het boek ‘de 5 frustraties van teamwork’ van Patrick Lencioni worden de disfuncties van samenwerkende teams beschreven. Hij beschrijft daarin de 5 valkuilen en frustraties van samenwerken, namelijk:
gebrek aan vertrouwen
angst voor conflicten
gebrek aan betrokkenheid
verantwoordelijkheid vermijden
te weinig aandacht voor resultaat
In al onze team ontwikkeltrajecten maken wij gebruik van dit model om te komen tot een daadwerkelijke verandering. Met als effect dat er een hecht team ontstaat die alle resultaten haalt die ze maar willen! Het is van belang dat een team continu werkt aan deze valkuilen om blijvend tot ontwikkeling te komen. Als blanco team doen wij niet anders en wij zijn daar al meer dan 10 jaar mee bezig. Ik durf nu te stellen dat wij een hecht team zijn en resultaten halen die wij willen!
Maar hoe doe je dat? Wat kan je doen om het vertrouwen op te bouwen of wat moet je doen om de angst voor conflicten weg te nemen? Waar moet je beginnen?
In deze blog neem ik je mee in wat je kan doen, geef ik je oefeningen waarmee je aan het werk kan in je eigen team en geef ik tips. Ga ermee aan de slag en laat mij weten welk effect het heeft gehad. Ik ben benieuwd wat jullie ervaringen zijn.
Voor alle disfuncties geldt dat, om daadwerkelijk tot ontwikkeling te komen, je de spanning moet opzoeken. Laat ik een paar voorbeelden geven. In onze ontwikkeltrajecten geven deelnemers regelmatig aan dat de angst voor conflicten voorkomt uit het gebrek aan vertrouwen. Onze ervaring is dat je vertrouwen opbouwt door juist de pittige discussie te voeren en het “conflict” op te zoeken. Vertrouwen komt niet vanzelf, daar moet je hard voor werken. Betrokkenheid stimuleer je door kritische vragen te stellen en je persoonlijke verantwoordelijkheid vergroot je door ongevraagd advies te geven. Je voelt al aan dat we het jullie niet gemakkelijk gaan maken.
Nog steeds nieuwsgierig en ben je bereid die spanning op te zoeken? Lees dan gerust verder….
Vertrouwen opbouwen
Doen: Om vertrouwen op te bouwen is het van belang dat je zelf betrouwbaar bent. Dus wees eerlijk, helder en stel je kwetsbaar op.
Oefening: Zoek een collega op en vertel hem jouw persoonlijke verhaal met deze zin: “wat je van mij nog niet weet maar wel zou moeten weten is…..” Vraag aan je collega of hij hetzelfde wil doen. Deze oefening zou je ook in teamverband kunnen doen. Tip: Luister met mededogen en durf de vraag te stellen welke behoefte die toen is ontstaat nog steeds geldt.
Conflicten aangaan
Doen: Zoals ik al schreef bouw je vertrouwen op door het pittige gesprek te voeren. Stel je daarbij kwetsbaar op en wees helder.
Oefening: Ga eens het gesprek aan met een collega waarbij spanning zit op de samenwerking en vertel wat je denkt, voelt, vindt of ervaart. Tip: Begin het gesprek met het benoemen van de spanning: “ik vind het lastig om dit tegen je te zeggen maar ik ga het wel doen.” Leg uit waarom je dit gesprek zo belangrijk vindt.
Betrokkenheid stimuleren
Doen: Betrokkenheid stimuleren doe je door kritische vragen te stellen en je ongevraagd te bemoeien waar andere teamleden mee bezig zijn. Zoek ook hierbij de spanning op door de waarom vraag te stellen. Een voorwaarde is wel dat de waarom vraag ook echt een vraag is vanuit betrokkenheid en niet een oordeel. “Waarom doe je dat”? (In je hoofd denk je: ‘waarom, sukkel’) is een oordeel. Betrokkenheid stimuleren doe je door de vraag te stellen: “Wil je mij uitleggen waarom je hiervoor gekozen hebt”?
Oefening: Zoek een collega op en stel een hulpvraag: “wil je mij helpen want ik kom er niet uit”. Hoe gewoner het wordt om hulp te vragen en te krijgen, hoe hechter het team. Tip: Geef een compliment terug en zeg dank je wel! Wordt jouw hulp gevraagd? Verwacht er dan niets voor terug. Hulp en ondersteuning bieden doe je altijd onvoorwaardelijk.
Persoonlijke verantwoordelijkheid vergroten
Doen: persoonlijke verantwoordelijkheid vergroot je door ongevraagd advies te geven. Door vragen te stellen wat iemand nodig heeft. Zoek elkaar op en durf die vraag te stellen. Wellicht denk je nu, ongevraagd advies geven? Dat doe je toch niet….. Stel jezelf eens de vraag welke gedachte je tegen houdt om dat te doen? Immers, ook jij bent persoonlijk verantwoordelijk voor de resultaten van je team. Waarom zou je dan een goed advies voor je houden?
Oefening: Spreek in je team af dat je een maand lang elkaar opdrachten geeft. “Ik geef je de opdracht om dit te doen en om dat volgende week af te hebben”. Let op! Iemand mag een opdracht weigeren. Na een maand evalueer je met elkaar wat dat heeft opgeleverd. Tip: Sta jezelf toe om ergens iets van te vinden maar wees nieuwsgierig naar hoe de ander denkt of kijkt. Jouw waarheid is niet de waarheid van de ander.
Resultaatgerichtheid vergroten
Doen: Aandacht voor resultaten krijg je door eerst stil te staan bij de Waarom vraag. Waarom is verandering of ontwikkeling noodzakelijk? Welk veranderverlangen heb je als je kijkt naar het hier en nu? Onderzoek en beschrijf je veranderverlangen en deel dit verlangen met je team. Focus houden op resultaat bereik je door regelmatig stil te staan bij successen en teleurstellingen. Wat ging al goed en wat kan al beter?
Oefening: Begin bij het einde. Stel in je team de droomvraag: “stel we zijn 1 jaar verder, wat hebben we dan bereikt? Schrijf dit op een flipover alsof het al is gebeurd. Je bent immers al een jaar verder. Discuseer niet maar stel de vraag of de dromen die zijn beschreven reëel zijn. Streep weg wat echt niet reel is. Wat je dan over houdt zijn doelen. Kies er vier uit en ga ermee aan de slag. Tip: Laat alle beperkende gedachten los, in een droom is alles mogelijk.
Pas deze oefeningen en tips maar eens toe in de praktijk samen met je team. Ik zou het leuk vinden als je mij laat weten wat voor effect dat heeft gehad of waar je tegenaan bent gelopen. Niets gaat vanzelf en bedenk je dat gras niet harder gaat groeien door eraan te trekken. Team ontwikkeling heeft tijd nodig…
Heb je vragen of wil je advies en ondersteuning? Neem dan gerust contact op en durf je vraag te stellen.
Zorgmedewerkers die werkzaam zijn op woongroepen en dagbesteding locaties zullen de term “domino-effect” absoluut herkennen. Dit wordt vaak benoemd of beschreven bij situaties waarbij de spanning van een cliënt oploopt, waardoor vervolgens ook onrust bestaat bij medebewoners of groepsgenoten.
Tijdens een dienst waarin het domino-effect optreedt, vallen de medewerkers van de ene in de andere situatie van grensoverschrijdend gedrag (of zelfs agressie). Het gevolg is een zeer onrustige dienst, die van alle betrokkenen veel energie vraagt.
Het is begrijpelijk dat men het domino-effect zo snel mogelijk wil beperken of stoppen.
Een veel voorkomende vraag die door teams hierover gesteld wordt is de volgende:
“Moeten we het individu uit de situatie halen, of juist de groep weghalen van de storende factor?”
Wij hebben regelmatig nagedacht en discussie gevoerd binnen ons eigen team, maar kunnen hier geen eenvoudig antwoord op geven. Wanneer we wel zouden proberen een keuze in de afzondering te maken, gaan we reageren op gedrag. We zouden dan trucjes gaan aanleren en toepassen en daar geloven wij niet in.
Voor elk resultaatgericht antwoord (of oplossing) die wij tijdens een bijeenkomst zouden kunnen bedenken, zijn honderd redenen aan te dragen waarom dat juist bij deze cliënt niet zou werken. De medewerkers kennen de cliënten namelijk vele malen beter dan wij. Daar schieten we dus niet zoveel mee op. Sterker nog, daarmee doen we de cliënten én medewerkers ernstig tekort.
Maar wat dan wel?
Door verdiepingsvragen te stellen en gezamenlijk stil te staan bij de aanleiding van de onrust en spanningsopbouw, kan er veel effectiever worden ingestoken op wat de ander écht nodig heeft. Wanneer de reden van spanning helder is geworden, kan hier effectief op worden geanticipeerd. Hierdoor ontstaat de beweging van reactief naar proactief handelen en organiseren, waardoor het grensoverschrijdende gedrag wellicht niet eens meer voorkomt en de groep als geheel de activiteit of dag in harmonie kan doorlopen.
Laat ik ter afsluiting de aanzet geven met enkele mogelijke verdiepingsvragen. Mocht je zelf mooie verdiepingsvragen weten, laat het dan zeker weten in een reactie op LinkedIn, zodat ook anderen hier hun voordeel mee kunnen doen.
– Welk gedrag zien wij als grensoverschrijdend?
– Op/Bij welke momenten treedt het grensoverschrijdende gedrag op?
– Welke behoefte van de cliënt lijkt er onder druk te staan?
– Wat kan je doen waardoor de spanning bij de cliënt verlaagt?
– Hoe kunnen we de omgeving aanpassen waardoor de cliënt minder spanning ervaart?
–
–
Veel succes bij het bedenken van passende verdiepingsvragen en deel ze vooral met ons, zodat ook anderen hiermee aan de slag kunnen.
In een tijd waarin veel “gewone” dagelijkse dingen niet meer normaal zijn, heeft blanco organisatieontwikkeling besloten omin april,“De maand van de Agressie” te starten.
Wij constateren een toename in Grensoverschrijdend gedrag en Agressie. Niet alleen binnen de complexe zorg waarin wij werkzaam zijn, maar binnen de gehele samenleving.
Wij maken ons zorgen dat de toename van agressie die wij momenteel zien slechts het topje van de ijsberg is.
Wat ons betreft dus een goede reden om het onderwerp agressie en grensoverschrijdend gedrag op dit moment nog eensextra onder de aandacht te brengen.
Wat gaan we doen dan?
In aprilnemen we jullie mee in het (h)erkennen van grensoverschrijdend gedrag en agressie, welke factoren hierin mee (kunnen) spelen én wat je hier zelf vervolgens aan kan doen.
Wijgaan gedurende de maand april onze kennis en ervaringendelenen zijn benieuwd naar jullie ervaringen en kennisop het gebied van omgaan met agressie en grensoverschrijdend gedrag.
We zullen aanzetten tot nadenken, verdiepingsvragen stellenaan jullieen onze visie delen.Door onlinedeel te nemenaan discussies en informatie met elkaar uit te wisselen, staan we stil bij de diverse aspecten die te maken hebben metagressie en grensoverschrijdend gedrag.
Het doel is handvatten te bieden waarmee jullie direct in de praktijk aan de slag kunnen.Op deze manier zetten we de beweging in gang en creëren we perspectief.
Blanco–organisatieontwikkeling streeft in al haar activiteiten naar ontwikkeling op identiteitsniveau. Dit wil zeggen dat we geen trucjes gaan aanleren, maar de mogelijkheid bieden om het je “eigen” te maken.Het eigen maken gaat namelijk verder dan het toepassen van trucjes. Als het écht van jezelf is, ben je beter in staatom te gaan met agressie en grensoverschrijdend gedrag. Het maakt dan ook niet uit met welk gedrag je geconfronteerd wordt.Alonze vragen, tips en uitlegzijn hier deze maand op gebaseerd.
We willen samen met jullie nadenken over het onderwerp wat centraal staat en wat jullie ervaringen zijn.
Wat zie je, welke verandering zou je graag zien, waar moet deze verandering toe leiden en wat is er dan te doen?
Door de onderwerpen stapsgewijs te bespreken, belichten we alle onderdelen en stappen die nodig zijn om een gedragsverandering bij jezelf (en indirect bij de ander) te bewerkstelligen. Hierdoor wordje bewust van jouw eigen inbreng en dit maakthet uitvoeren van interventies helder en toepasbaar in jouw praktijk.
Voor wie is deze “maand van de Agressie”bedoeld?
Voor iedereen die te maken heeft met agressie en grensoverschrijdend gedrag.
Blanco–organisatieontwikkeling richt zich op organisaties en teams die werkzaam zijn binnen de complexe zorg. Ben je een manager, teamleider of orthopedagoog en vraag je je af of de professionals op de werkvloer een ondersteuningsvraag hebben op het gebied van “omgaan met agressie en grensoverschrijdend gedrag”? Of ben je die professional op de werkvloer diete maken heeft met complexe zorgvragen?
Voor de “Maand van de Agressie” willen we echter iedereen van harte uitnodigen deel tenemen. Agressie beperkt zich namelijk niet alleen tot de werkvloerin de zorgsector.
Als ik mee wil doen, kost mij dit dan veel tijd?
Nee hoor. De hoeveelheid tijd die je hieraan spendeert bepaal je helemaal zelf. Hierbij geldt uiteraard; des te meer aandacht je hieraan kan besteden, des te groter het rendement.
Het zou toch helemaal super zijn als je hier met eigen team al direct mee aan de slag kan?!
Klinkt goed, maar wat moet ik doen om deel te kunnen nemen?
Zoals gezegd proberen wij de drempel zo laag mogelijk te houden. Om zo veel mogelijk mensen te bereiken met onze maand van de Agressie, hoef je ons alleen maar te volgen op LinkedIn. à wat bedoel je hier precies mee René? Bedoel je niet: Om zoveel mogelijk mee te krijgen van onze Maand van de Agressie, hoef je ons alleen maar te volgen op LinkedIn.
Via onze LinkedInpaginaen de blanco websitezullen wij in de maandapril elke week informatie en praktische oefeningen delen die te maken hebben met omgaan met agressie en grensoverschrijdend gedrag.
Wij hebben er in ieder geval erg veel zin in en kijken uit naar de uitwisseling van kennis en ervaringen met jullie.
Graag tot in april, maar voel je vrij om al eerder contact op te nemen bij dringende vragen of problemen op gebied van Agressie, Grensoverschrijdend gedrag, Teamontwikkeling of Persoonlijke coaching.