Berichten die worden weergegeven in de carrousel op de pagina ‘kennisbank’.

Menselijke behoefte praatplaat

Menselijke behoefte – praatplaat 

Wat beweegt mensen écht? In elke samenwerking, verandering of organisatieontwikkeling spelen menselijke behoeften een grotere rol dan we vaak beseffen. Denk aan de behoefte aan veiligheid, verbinding, erkenning of groei. Deze praatplaat maakt zes universele menselijke behoeften inzichtelijk — en laat zien hoe ze ons gedrag beïnvloeden. Een handige tool voor iedereen die met mensen werkt en voorbij gedrag wil kijken.

Praatplaat gebruiken binnen je team?
Klik op de button en download de praatplaat.

 

Onno-Paans

Onno Paans


Onno Paans is organisatieontwikkelaar met een scherp oog voor wat mensen en teams in beweging brengt. Met een achtergrond in filosofie en bedrijfskunde weet hij complexe vraagstukken te vertalen naar praktische stappen vooruit. Hij luistert, prikkelt en zet aan tot reflectie – altijd met oog voor het grotere geheel én de mens achter het werk.

Volg mij op LinkedIn

Lees verderMenselijke behoefte praatplaat

5 tips om een ontwikkeltraject succesvol te maken

Buiten de lijntjes kleuren helpt!

In onze team ontwikkeltrajecten creëren we beweging door een veranderroute te volgen. In die veranderroute leggen we samen met het team het fundament, bouwen we gezamenlijk verder en leggen vast wie wat doet. Het team creëert een eenduidige visie waardoor er een krachtig team ontstaat die resultaat gericht leert werken.

Een effect is altijd dat de omgeving rondom het team daarop reageert. Soms kan dat gepaard gaan met weerstand. Vooral als het team net iets buiten de lijntjes kleurt. Tijdens een dergelijk ontwikkeltraject komt dan ook regelmatig de vraag naar boven: “Wat vindt mijn leidinggevende/directeur/verwanten/collega’s/ andere teams ervan als wij uitgaan van ons plan?”. In deze blog geven wij 5 tips om een ontwikkeltraject succesvol te maken.

Wat zou de ander ervan vinden als wij buiten de lijntjes gaan kleuren?

Het effect van deze gedachte kan zeer beperkend werken. Het kan je als team weerhouden om de beweging daadwerkelijk in gang te zetten. Of onderdelen van het plan eindeloos te wijzigen totdat de ander tevreden is. Of we stoppen zelfs met de ontwikkeling die is ingezet, omdat de ander het er niet mee eens is. Maar zou dat terecht zijn? Moeten we ons daardoor weerhouden of kunnen we hier als team ook anders mee omgaan.

Mijn idee is, laat je niet verleiden door de reactie van de omgeving. Luister wel goed naar de reacties en geef daar betekenis aan maar ga onverstoorbaar door. Hou vast aan je visie want die is leidend. Niet de reactie van de ander. Stop met verdedigen en zet je creativiteit in. Het kan niet anders dat uiteindelijk de beweging en de ontwikkeling wordt opgemerkt. Hoe mooi zou het zijn als meerdere teams een dergelijk beweging willen creëren en om advies vragen.

5 tips om met weerstand om te gaan:

  • Koester de weerstand en leer er mee om te gaan.
    Welke reactie dan ook, de beweging is kennelijk in gang gezet. De reactie is een bevestiging dat je het juiste doet.
    Lees hier mijn blog over Omgaan met weerstand
  • Geef betekenis aan de reacties en voer het juiste gesprek.
    Ga de dialoog aan en wees oprecht geïnteresseerd in de denkwijze van de ander.
    Stel vooral veel vragen!
  • Vraag om onvoorwaardelijke ondersteuning:
    “Wat wij ook doen, steun ons en vertrouw erop dat wij het juiste doen.”
  • Spreek criteria af met je leidinggevende. Waar moet het ontwikkeltraject aan voldoen of welke maatstaven hanteren we?
    Bijvoorbeeld:
    Kwaliteit verhogend
    De kosten binnen de marge
    Iedereen doet mee en is betrokken
    Benoem maximaal 3 criteria.
  • Hou vol!
Onno-Paans

Onno Paans


Onno Paans is organisatieontwikkelaar met een scherp oog voor wat mensen en teams in beweging brengt. Met een achtergrond in filosofie en bedrijfskunde weet hij complexe vraagstukken te vertalen naar praktische stappen vooruit. Hij luistert, prikkelt en zet aan tot reflectie – altijd met oog voor het grotere geheel én de mens achter het werk.

Volg mij op LinkedIn

Lees verder5 tips om een ontwikkeltraject succesvol te maken

Kwetsbaarheid tonen loont

Kwetsbaarheid tonen loont


Hoe gaan we om met onze eigen kwetsbaarheid in relaties, zowel persoonlijk als professioneel? Het is een vraag die in onze trainingen vaak een gevoelige snaar raakt. Veel mensen hebben de neiging om hun kwetsbaarheid te beschermen, uit angst dat anderen er misbruik van maken. Maar wat als kwetsbaarheid juist een kracht is – een brug naar wederzijds begrip en vertrouwen?

In deze blog onderzoeken we hoe kwetsbaarheid niet alleen bijdraagt aan betere samenwerking, maar ook aan meer verbinding en zelfvertrouwen. We delen inzichten over het belang van een veilige omgeving, reflecteren op denkbeelden die vaak niet kloppen, en laten zien waarom kwetsbaarheid tonen écht loont.

Hoe ga je om met persoonlijke kwetsbaarheid?

In de gesprekken die ik voer, moet ik vaak denken aan het boek van Rutger Bregman: “De meeste mensen deugen”. Hierin beschrijft hij dat we denkbeelden hebben over anderen die op basis van feitelijkheid niet kloppen.

Het is interessant om te kijken hoe je dan kijkt naar die ander. Zou het zo kunnen zijn dat deze gedachte er ook voor zorgt dat je niet meer kan praten over een onvoorwaardelijke ondersteuningsrelatie? Ik kijk altijd door de bril: “Oppassen voor de ander, want de ander maakt misbruik of in ieder geval gebruik van je.”

Het belang van het bespreken van kwetsbaarheid

Het creëren van een veilige omgeving tijdens trainingen is van belang om dit soort onderwerpen met elkaar te bespreken. Dit betekent: zijn we in staat om te luisteren naar de ander, vragen te stellen en te willen begrijpen hoe de ander denkt en kijkt? Daarna is het mogelijk om gemeenschappelijke standpunten te ontwikkelen en daar met elkaar een dialoog over te voeren.

We leren elkaar onbewust om je mond te houden, geen mening te hebben en afhankelijk van de ander te zijn. Ik ben ervan overtuigd dat het goed is om je “kwetsbaarheid” te gebruiken in de relatie met de ander. Waarom? Mensen ervaren meer erkenning en waardering en zijn beter in staat om keuzes te maken. Daarnaast bouwen we minder stress op en ervaren we dat het niet gek is wat we voelen en ervaren. Daarbij zijn wij persoonlijk niet heel veel anders dan de mensen waar we professioneel voor zorgen. Door kwetsbaarheid te tonen (ook in de trainingen) zien we dat er door betrouwbaarheid, meer vertrouwen komt en dat professionals zelfvertrouwen in relaties kunnen opbouwen.

Onno-Paans

Onno Paans


Onno Paans is organisatieontwikkelaar met een scherp oog voor wat mensen en teams in beweging brengt. Met een achtergrond in filosofie en bedrijfskunde weet hij complexe vraagstukken te vertalen naar praktische stappen vooruit. Hij luistert, prikkelt en zet aan tot reflectie – altijd met oog voor het grotere geheel én de mens achter het werk.

Volg mij op LinkedIn

Lees verderKwetsbaarheid tonen loont

Spanning en stress horen bij de mens


Wij wonen in een drukke straat waar op dit moment, door een omleiding, veel fietsers rijden. Laatst probeerde ik achterwaarts de oprit uit te rijden. Altijd uitdagend, omdat in spitstijd er van verschillende kanten verkeer aan kan komen. Toen ik achteruit de weg op draaide (met mijn ramen open) riep een vrouw heel hard en behoorlijk geagiteerd “Hij kijkt niet eens, wat een idioot”.

Waarschijnlijk had ik dit commentaar ook gehoord als ik de ramen gesloten zou hebben. Verderop in de straat kwam ik haar nog een keer tegen en zei tegen haar: “Ik heb wel gekeken, maar ik zag u niet, excuus daarvoor”. Als antwoord daarop kreeg ik een kort gemompel van de vrouw dat het goed was. Maar is deze ervaring ook naar een professionele situatie te plaatsen?

Ik denk het wel! Er gebeuren soms dingen in je werk die onverwacht zijn, maar waar je wel mee om moet gaan. Neem onze minister van Onderwijs die onlangs toegaf dat hij te fel was geweest tegen zijn ambtenaren. Ik ga in dit voorbeeld ervan uit dat hij niet constant fel is, maar dat hij dat gedaan heeft in een voor hem stressvolle situaties. Dat hoop ik althans!

Er gebeurt iets onverwachts wat stress en spanning oproept, en je reageert net te fel en te hard. Je kan dit soms ook wel begrijpen, omdat mensen (inclusief mijzelf) dingen voor elkaar willen krijgen, bepaalde doelen hebben gesteld of ergens voor gaan. Denk aan onze bekende presentator die gestopt is omdat ook hij zich te fel, kortaf en geïrriteerd op kon stellen bij het maken van televisieprogramma’s. Ik ben overigens benieuwd of dit bij het maken van het televisieprogramma “Chansons” ook speelde.

Stress en gedrag zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Bij het persoonlijk ervaren van veel stress is de kans op grensoverschrijdend gedrag vele malen groter. Iedereen mag voor zichzelf bepalen wanneer je stress ervaart en of dat wel of niet terecht is. Dat kan zijn omdat je door een drukke straat fietst en wil voorkomen dat je valt. Dat je een hoger doel hebt om het onderwijs te verbeteren of dat je kwalitatief goede programma’s wil maken. Of dat ik dingen niet op tijd klaar heb en in gedachten bezig ben met de reacties van mijn collega’s.

Hoe je vervolgens met die stress of spanning om gaat en wat daarin veroorloofd is, is wat anders! Het is dus naar mijn idee van belang om je dit te realiseren. Het mooie van stress en spanning is dat je dit vaak al kan aanvoelen aan je lijf. Het lichaam spreekt de waarheid in deze. Luisteren we hier ook voldoende naar? Ik denk dat dat beter kan! Daarbij werkt het bij mij om mijn persoonlijke gedachten in de gaten te houden en mijzelf vragen te stellen die de situatie kunnen relativeren.

Het hoeft allemaal niet heel moeilijk te zijn als je je er bewust van bent. Een beetje spanning en stress zorgt er bij ons natuurlijk ook voor dat we meer kunnen presteren. Het hoort er ook een beetje bij. De scheidingslijn tussen sociaal wenselijk gedrag en grensoverschrijdend gedrag is echter wel heel dun. Grensoverschrijdend gedrag is absoluut niet goed te keuren en tegelijkertijd is de kans groot dat we zelf misschien ook wel eens grensoverschrijdend zijn in taal en gebaar, ook al was dit onbewust.

Letten op jezelf en tegelijkertijd mededogen tonen naar de ander zorgt voor meer tolerantie en ontspanning. En daar zijn we allemaal gebaat bij, toch? Herken jij bij jezelf grensoverschrijdend gedrag of zelfs agressieve taal?

Deze ervaring opslaan en gebruiken binnen je team?
Klik op de blauwe button en sla het PDF bestand op.

 

ervaring preview spanning en stress horen bij de mens

Onno-Paans

Onno Paans


Onno Paans is organisatieontwikkelaar met een scherp oog voor wat mensen en teams in beweging brengt. Met een achtergrond in filosofie en bedrijfskunde weet hij complexe vraagstukken te vertalen naar praktische stappen vooruit. Hij luistert, prikkelt en zet aan tot reflectie – altijd met oog voor het grotere geheel én de mens achter het werk.

Volg mij op LinkedIn

Lees verderSpanning en stress horen bij de mens

Bouwen aan een hecht team

Bouwen aan een hecht team


Samenwerken in een team is kiezen om samen een hecht geheel te vormen. In een hecht team kiezen de mensen voor samenwerken en behalen de mooiste resultaten.

Blanco ziet vertrouwen als basis voor samenwerken. Waarbij het niet alleen gaat om het vertrouwen in de ander maar ook het vertrouwen in jezelf.

In het boek ‘de 5 frustraties van teamwork’ van Patrick Lencioni worden de disfuncties van samenwerkende teams beschreven. Hij beschrijft daarin de 5 valkuilen en frustraties van samenwerken, namelijk:

  • gebrek aan vertrouwen
  • angst voor conflicten
  • gebrek aan betrokkenheid
  • verantwoordelijkheid vermijden
  • te weinig aandacht voor resultaat

Bouwen aan een hecht team

In al onze team ontwikkeltrajecten maken wij gebruik van dit model om te komen tot een daadwerkelijke verandering. Met als effect dat er een hecht team ontstaat die alle resultaten haalt die ze maar willen! Het is van belang dat een team continu werkt aan deze valkuilen om blijvend tot ontwikkeling te komen. Als blanco team doen wij niet anders en wij zijn daar al meer dan 10 jaar mee bezig. Ik durf nu te stellen dat wij een hecht team zijn en resultaten halen die wij willen!

Maar hoe doe je dat? Wat kan je doen om het vertrouwen op te bouwen of wat moet je doen om de angst voor conflicten weg te nemen? Waar moet je beginnen?

In deze blog neem ik je mee in wat je kan doen, geef ik je oefeningen waarmee je aan het werk kan in je eigen team en geef ik tips. Ga ermee aan de slag en laat mij weten welk effect het heeft gehad. Ik ben benieuwd wat jullie ervaringen zijn.

Voor alle disfuncties geldt dat, om daadwerkelijk tot ontwikkeling te komen, je de spanning moet opzoeken. Laat ik een paar voorbeelden geven. In onze ontwikkeltrajecten geven deelnemers regelmatig aan dat de angst voor conflicten voorkomt uit het gebrek aan vertrouwen. Onze ervaring is dat je vertrouwen opbouwt door juist de pittige discussie te voeren en het “conflict” op te zoeken. Vertrouwen komt niet vanzelf, daar moet je hard voor werken. Betrokkenheid stimuleer je door kritische vragen te stellen en je persoonlijke verantwoordelijkheid vergroot je door ongevraagd advies te geven. Je voelt al aan dat we het jullie niet gemakkelijk gaan maken.

Nog steeds nieuwsgierig en ben je bereid die spanning op te zoeken? Lees dan gerust verder….

Vertrouwen opbouwen

Doen: Om vertrouwen op te bouwen is het van belang dat je zelf betrouwbaar bent. Dus wees eerlijk, helder en stel je kwetsbaar op.

Oefening: Zoek een collega op en vertel hem jouw persoonlijke verhaal met deze zin: “wat je van mij nog niet weet maar wel zou moeten weten is…..” Vraag aan je collega of hij hetzelfde wil doen. Deze oefening zou je ook in teamverband kunnen doen. Tip: Luister met mededogen en durf de vraag te stellen welke behoefte die toen is ontstaat nog steeds geldt.

Conflicten aangaan

Doen: Zoals ik al schreef bouw je vertrouwen op door het pittige gesprek te voeren. Stel je daarbij kwetsbaar op en wees helder.

Oefening: Ga eens het gesprek aan met een collega waarbij spanning zit op de samenwerking en vertel wat je denkt, voelt, vindt of ervaart. Tip: Begin het gesprek met het benoemen van de spanning: “ik vind het lastig om dit tegen je te zeggen maar ik ga het wel doen.” Leg uit waarom je dit gesprek zo belangrijk vindt.

Betrokkenheid stimuleren

Doen: Betrokkenheid stimuleren doe je door kritische vragen te stellen en je ongevraagd te bemoeien waar andere teamleden mee bezig zijn. Zoek ook hierbij de spanning op door de waarom vraag te stellen. Een voorwaarde is wel dat de waarom vraag ook echt een vraag is vanuit betrokkenheid en niet een oordeel. “Waarom doe je dat”? (In je hoofd denk je: ‘waarom, sukkel’) is een oordeel. Betrokkenheid stimuleren doe je door de vraag te stellen: “Wil je mij uitleggen waarom je hiervoor gekozen hebt”?

Oefening: Zoek een collega op en stel een hulpvraag: “wil je mij helpen want ik kom er niet uit”. Hoe gewoner het wordt om hulp te vragen en te krijgen, hoe hechter het team. Tip: Geef een compliment terug en zeg dank je wel! Wordt jouw hulp gevraagd? Verwacht er dan niets voor terug. Hulp en ondersteuning bieden doe je altijd onvoorwaardelijk.

Persoonlijke verantwoordelijkheid vergroten

Doen: persoonlijke verantwoordelijkheid vergroot je door ongevraagd advies te geven. Door vragen te stellen wat iemand nodig heeft. Zoek elkaar op en durf die vraag te stellen. Wellicht denk je nu, ongevraagd advies geven? Dat doe je toch niet….. Stel jezelf eens de vraag welke gedachte je tegen houdt om dat te doen? Immers, ook jij bent persoonlijk verantwoordelijk voor de resultaten van je team. Waarom zou je dan een goed advies voor je houden?

Oefening: Spreek in je team af dat je een maand lang elkaar opdrachten geeft. “Ik geef je de opdracht om dit te doen en om dat volgende week af te hebben”. Let op! Iemand mag een opdracht weigeren. Na een maand evalueer je met elkaar wat dat heeft opgeleverd. Tip: Sta jezelf toe om ergens iets van te vinden maar wees nieuwsgierig naar hoe de ander denkt of kijkt. Jouw waarheid is niet de waarheid van de ander.

Resultaatgerichtheid vergroten

Doen: Aandacht voor resultaten krijg je door eerst stil te staan bij de Waarom vraag. Waarom is verandering of ontwikkeling noodzakelijk? Welk veranderverlangen heb je als je kijkt naar het hier en nu? Onderzoek en beschrijf je veranderverlangen en deel dit verlangen met je team. Focus houden op resultaat bereik je door regelmatig stil te staan bij successen en teleurstellingen. Wat ging al goed en wat kan al beter?

Oefening: Begin bij het einde. Stel in je team de droomvraag: “stel we zijn 1 jaar verder, wat hebben we dan bereikt? Schrijf dit op een flipover alsof het al is gebeurd. Je bent immers al een jaar verder. Discuseer niet maar stel de vraag of de dromen die zijn beschreven reëel zijn. Streep weg wat echt niet reel is. Wat je dan over houdt zijn doelen. Kies er vier uit en ga ermee aan de slag. Tip: Laat alle beperkende gedachten los, in een droom is alles mogelijk.

Pas deze oefeningen en tips maar eens toe in de praktijk samen met je team. Ik zou het leuk vinden als je mij laat weten wat voor effect dat heeft gehad of waar je tegenaan bent gelopen. Niets gaat vanzelf en bedenk je dat gras niet harder gaat groeien door eraan te trekken. Team ontwikkeling heeft tijd nodig…

Rene-van-Koningsbruggen

René van Koningsbruggen


René van Koningsbruggen is mede-eigenaar van blanco-organisatieontwikkeling en een ervaren Triple-C trainer. Hij begeleidt teams en organisaties binnen de complexe zorg, met een focus op het creëren van perspectief en ontwikkeling. Zijn aanpak is optimistisch, kritisch en sensitief, waarbij hij uitgaat van vertrouwen en de overtuiging dat ieder mens handelt vanuit de juiste intentie. René’s missie is om beweging te brengen waar het vastloopt en zichzelf uiteindelijk overbodig te maken.

Volg mij op LinkedIn

Lees verderBouwen aan een hecht team

Onbegrepen gedrag

 

De laatste tijd hoor ik weer veel de term; “onbegrepen gedrag” naar voren komen. Dit onder andere als we het in zorgland hebben over verwarde personen of mensen die zorg mijden.

Onbegrepen gedrag, moeilijk verstaanbaar gedrag, moeilijk invoelbaar gedrag, probleemgedrag zijn termen die in de loop van de tijd de revue hebben gepasseerd. Wat zeggen deze woorden eigenlijk? Het zijn maar woorden tenslotte.  Iedereen heeft er in ieder geval zijn eigen gedachten bij. Dat zegt dus meer over diegene die ernaar kijkt en er een idee bij heeft.

In het woordenboek staat: Onbegrepen zegt; niet door anderen begrepen. Gedrag staat voor; manier waarop iemand zich gedraagt.

Dus onbegrepen gedrag staat voor het niet begrijpen waarom iemand anders zich gedraagt zoals hij/zij zich gedraagt.

Wat zou er gebeuren als we al de termen die we in de loop van de tijd hebben bedacht vervangen door “goed te begrijpen” gedrag, “makkelijk verstaanbaar” gedrag of “logisch” gedrag? Zou dat een ander effect kunnen hebben op hoe we over deze categorie mensen denken en hoe we ernaar kijken. Ik begrijp dus wel waarom mensen dit gedrag vertonen. Ze hebben bijvoorbeeld geen huis, zijn eenzaam, hebben een onveilige opvoeding gehad, hebben trauma’s opgelopen in het leven, hebben een hersenaandoening, etc.

Ik snap dus wel waarom mensen dit gedrag laten zien alleen ik weet niet hoe ik hierop moet antwoorden.

Wat is onze respons, hoe sluit ik aan, wat is het beste voor de ander. Als we het dan maar “onbegrepen” noemen dan ontslaat ons dat misschien van de plicht om er daadwerkelijk iets mee te doen. Het is tenslotte onbegrepen.

Ik denk dat er inmiddels heel veel kennis en kunde in Nederland is rondom “makkelijk verstaanbaar gedrag”. Tegelijkertijd zijn we niet of onvoldoende in staat zijn om op de juiste wijze aan te sluiten en een context te organiseren die ondersteunend is bij dit gedrag.

Iemand die zijn huis en zijn omgeving vervuild omdat hij door diverse redenen veel stress ervaart in zijn leven heeft er absoluut onvoldoende aan als er vanuit de WMO twee keer per week begeleiding is om de vervuiling aan te pakken. We weten de oorzaak wel; autisme, eenzaamheid, depressieve gevoelens en overvraging. Het is dus makkelijk te begrijpen alleen krijgen we het antwoord steeds minder goed georganiseerd.

Volgens mij is het dus reëel en eerlijk om te zeggen dat zolang we niet in staat zijn de context op een juiste ondersteunende wijze te organiseren we te maken blijven houden met “onbegrepen” gedrag. Pas als we in staat zijn om dat te veranderen dan praten we niet meer onbegrepen  gedrag. Het mooie hiervan is dat we hier invloed op hebben. Context, onvoorwaardelijkheid en voorwaarden zijn te organiseren.

Er zijn mooie voorbeelden in zorgland, Nederland. Hebben jullie ook voorbeelden?

 

Deze ervaring opslaan en gebruiken binnen je team?
Klik op de blauwe button en sla het PDF bestand op.

 

ervaring preview onbegrepen gedrag

Onno-Paans

Onno Paans


Onno Paans is organisatieontwikkelaar met een scherp oog voor wat mensen en teams in beweging brengt. Met een achtergrond in filosofie en bedrijfskunde weet hij complexe vraagstukken te vertalen naar praktische stappen vooruit. Hij luistert, prikkelt en zet aan tot reflectie – altijd met oog voor het grotere geheel én de mens achter het werk.

Volg mij op LinkedIn

Lees verderOnbegrepen gedrag

Hoe beperkende overtuigingen je kunnen raken

 

Blanco leidt regelmatig interne trainers op binnen zorginstellingen die de training “Agressie en grensoverschrijdend gedrag’’ verzorgen. Tot voor kort was ik als trainer aanwezig waarin ik aanstormende trainers mocht opleiden.

In deze trainersopleiding krijgen de deelnemers regelmatig de opdracht om een inhoudelijk gedeelte van de training voor te bereiden en te presenteren. De overige aankomende trainers zijn dan even de deelnemers en geven direct feedback. Ervaringsgericht leren door te doen noemen wij dat!

De aankomend trainer kwam met een oefening waarbij het ging over stimulerende en beperkende overtuigingen. Overtuigingen zijn gedachtes of de manier van kijken die je persoonlijk als waar ziet. Deze overtuigingen sturen je gedrag, wat je kan belemmeren of juist stimuleren.

Een voorbeeld van een stimulerende overtuiging is: “Ik kan de hele wereld aan”, waardoor je vol vertrouwen aan iets nieuws begint. Een beperkende overtuiging kan bijvoorbeeld “Ik ben niet zo slim” zijn, wat een remmend effect kan hebben om iets nieuws uit te proberen. Als mensen zoeken we voortdurend naar de bevestiging van onze overtuiging. Als het dan even tegenzit, wordt onze beperkende overtuiging voor ons gevoel bevestigd. Wat je dan krijgt? Wij noemen het zie-je-wel-lisme.

De aankomend trainer had gekozen voor een praktijkoefening als presentatie. Voor het gemak noemen we de deelnemer van deze oefening “Ellen”.

Het ging als volgt:

Ellen ging op een stoel zitten, waarbij alle andere deelnemers achter haar gingen staan. Vervolgens noemde iedereen een beperkende overtuiging die Ellen zou kunnen hebben. Een voorbeeld: ‘’Wat doe ik mezelf aan met deze opleiding, ik ben hier niet geschikt voor’’.

In het begin leek dit een eenvoudige en onschuldige oefening, iedereen deed mee. Maar na een paar rake, beperkende overtuigingen zagen we dat Ellen veranderde van gezichtsuitdrukking en houding. Haar lichaam kromp ineen en ze liet haar hoofd steeds meer hangen. De ogenschijnlijk onschuldige opdracht leek meer te doen dan dat we hadden ingeschat, zowel met haar als met de anderen. We gingen wel door, maar met minder enthousiasme.

In de evaluatie hebben we gevraagd hoe Ellen de oefening had beleefd. Wat bleek? De opdracht had veel impact op de gemoedstoestand van Ellen. Niet zozeer de inhoud van de genoemde beperkingen, maar het gevoel dat ze de controle leek te verliezen over haar eigen emotie. Ze gaf ook aan dat ze dit niet herkende bij zichzelf. Niemand, inclusief mijzelf, de trainer en procesbewaker, had rekening gehouden met de impact van de oefening.

We kwamen er gezamenlijk achter dat we er allemaal van waren geschrokken. We hebben hier uitgebreid bij stil gestaan, zowel bij de impact die het had op Ellen als welke lessen we hier als (aankomend) trainer uit kunnen halen. Het bleek dat het zelfvertrouwen van Ellen flink onder druk kwam te staan.

 

Deze ervaring opslaan en gebruiken binnen je team?
Klik op de blauwe button en sla het PDF bestand op.

 

ervaring preview beperkende overtuigingen

email foto Jamilla

Jamilla Groot Koerkamp


Jamilla Groot Koerkamp is trainer met een achtergrond in sociaalpedagogisch werk, coaching en begeleidingskunde. Ze heeft ruim twaalf jaar ervaring in de gehandicaptenzorg en richt zich op de-escalerend werken en omgaan met grensoverschrijdend gedrag. Haar stijl is praktisch, creatief en betrokken, met oog voor zowel de cliënt als de professional.

Volg mij op LinkedIn

Lees verderHoe beperkende overtuigingen je kunnen raken

Het effect van een geschikte ruimte

 

Twee weken geleden begon ik met een team de training “Omgaan met agressie en grensoverschrijdend gedrag”. We hadden beschikking tot een ietwat kleine ruimte ten opzichte van een grote groep. Het was benauwd, mensen zaten dicht op elkaar en er was weinig interactie. Ik moest dan ook hard werken om contact te krijgen met de groep. Mijn neiging was al snel om de groep als “moeilijk” te bestempelen. Hoe kon het nu dat er met zoveel deelnemers zo weinig interactie was? Het heeft me een aantal dagen flink aan het denken gezet.

Afgelopen week vond dagdeel twee plaats. Met flink gepuzzel en overleg was er een passende ruimte geregeld. Het verrassende resultaat was dat de training snel op gang kwam en er veel interactie was. Wat een leuke groep!

Ik heb weer mogen ervaren dat wanneer je letterlijk en figuurlijk de ruimte krijgt, je veel meer gehoor kan geven aan wat mensen nodig hebben. Ik moest met enige schaamte direct terugkomen van mijn eerder geveilde vooroordeel over de “moeilijke” groep.

Uiteraard heb ik dit bespreekbaar gemaakt en heb ik hun de volgende vraag gesteld: “Wat maakt dat het vandaag als zoveel prettiger wordt ervaren?”. Hieruit kwam duidelijk naar voren dat de fysieke ruimte beter aansloot bij wat het team nodig had om met elkaar de dialoog te voeren over agressie en grensoverschrijdend gedrag.

Een fijne leerzame dag, op naar dagdeel drie in een geschikte ruimte!

 

Deze ervaring opslaan en gebruiken binnen je team?
Klik op de blauwe button en sla het PDF bestand op.

 

ervaring preview geschikte ruimte

email foto Jamilla

Jamilla Groot Koerkamp


Jamilla Groot Koerkamp is trainer met een achtergrond in sociaalpedagogisch werk, coaching en begeleidingskunde. Ze heeft ruim twaalf jaar ervaring in de gehandicaptenzorg en richt zich op de-escalerend werken en omgaan met grensoverschrijdend gedrag. Haar stijl is praktisch, creatief en betrokken, met oog voor zowel de cliënt als de professional.

Volg mij op LinkedIn

Lees verderHet effect van een geschikte ruimte

Te maken met een vastgelopen situatie? Stel de veranderroute samen in deze 6 stappen!

Te maken met een vastgelopen situatie? 

Stel de veranderroute samen in deze 6 stappen!

Het lijkt zo gemakkelijk, een omgeving creëren waarin professionals met mensen kunnen werken die een stevige ondersteuningsvraag hebben. Maar dat is het niet! Niet zo lang geleden was René van Koningsbruggen in gesprek met een manager en een gedragskundige die werkzaam zijn binnen de complexe zorg. Zij vertelden René een verhaal die wij in de afgelopen periode vaker hebben gehoord. Beiden schetste een beeld van een vastgelopen situatie waarin geen beweging in te krijgen was. Tenminste, zo ervaarden zij dat.

 De manager en gedragskundige vertelden het volgende verhaal: 

“Binnen het team die zij ondersteunde hadden zij te maken met complexe zorgvragen van mensen waarin ernstig probleemgedrag voorop stond.
Bij een aantal mensen was de menswaardigheid ver te zoeken en was de kwaliteit van leven onvoldoende. Het team van professionals stond in een overlevingstand waarin samenwerken niet meer vanzelfsprekend was. Door alle dagelijkse spanningen en stress was er een wij-zij cultuur ontstaan en was er onvoldoende afstemming en verbinding met andere disciplines. Met als gevolg bij iedereen steeds meer verwijdering, chaos en stress. Een complexe situatie waarin medewerkers het niet meer volhielden en elders gingen werken. Vanwege de personeelstekorten die daardoor ontstonden waren zijn afhankelijk van externe bureaus wat veel geld kostte en waardoor het opbouwen van hecht team onmogelijk was. Een vicieuze cirkel waarin geen beweging meer zat”.

Voor René een herkenbaar beeld die wij vaker tegenkomen binnen de complexe zorg. De manager en gedragskundige vroegen om ondersteuning en stelden letterlijk de vraag: “Waar moeten wij beginnen”?

Waar wij begonnen…

Een kant en klare oplossing of antwoord op bovenstaande vraag had René niet direct. Gelukkig vroeg de manager en gedragskundige ook niet om een directe oplossing. Om weer beweging te creëren zijn er ‘denkvragen’ gesteld en hebben we een dialoog gevoerd over wat nu precies het probleem is en welke betekenis je daaraan kan geven. De pittige en kritische vragen gaat hij niet uit de weg. Als je beweging wil creëren zal je ook dat soort vragen moeten stellen. Zolang het ondersteunende vragen zijn, is dat alleen maar helpend.

De denkvragen zijn gericht op wat je nu ziet en waar je naar toe wilt.

Voorbeelden van denkvragen zijn:

  • Wat zie je nu in de praktijk waarin ontwikkeling of beweging wenselijk is?
  • Waar moet die beweging toe leiden en wat is je droom of perspectief?
  • Welke dynamieken spelen er wat die beweging tegenhoudt?
  • Wat waren de successen en wat waren de teleurstellingen in de afgelopen periode?
  • Welk gedrag heeft gezorgd voor die successen en teleurstellingen?
  • Wat zijn belangrijke waarden? Wat vind jij belangrijk in je werk?

Door het voeren van de dialoog en stil te staan bij de denkvragen met de manager en gedragskundige ontstond er al een mooi en verhelderend beeld waar ze wilden staan over een jaar. Aan de hand van dat beeld is er gezamenlijk een mogelijke veranderroute samengesteld in 6 verschillende stappen.

 

Praatplaat gebruiken binnen je team?
Klik op de button en download de praatplaat.


De ontwikkelroute 

Stap 1) Verbinding
Ondersteuningsdriehoek creëren | ManagerOrthopedagoogTeamleider 

De eerste concrete stap is het organiseren van een wekelijks overlegvorm te waarin niet de dagelijkse problemen maar de visie en het proces centraal staan. Een overlegvorm waarin rollen en verantwoordelijkheden goed zijn afgestemd met een heldere route en werkwijze en waar stappen gezet worden om een hecht team te vormen. 

Stap 2) Behandeling 

De tweede stap is binnen de ondersteuningsdriehoek een visie op behandeling te creëren en de behandelmethodiek te verstevigen en/of te ontwikkelen.
Wat is de visie op zorg en welke behandelmethodiek hanteer je?

Stap 3) Beeld schetsen van Hier & Nu
Tijdens de derde stap geef je antwoorden op de volgende vragen:

Waarom wil je veranderen? |Wat zie je nu in de praktijk?
Waartoe moet de verandering leiden? | Perspectief en droom creëren
Wat wil je veranderen? | De gewenste beweging omschrijven
Hoe wil je dat doen? | Hoe-vragen stellen
Wie? | Wie doet wat

*tip: lees het boek “De Veranderversneller”  

Stap 4) Verdieping | Visie ontwikkelen
In de vierde stap verwerk je de antwoorden op 4 kritische vragen in een ontwikkelplan:

Wat vinden we belangrijk? |Waarden
Waarom bestaan we en wat willen we bereiken? | Bestaanrecht & doel
Hoe willen we ons gedragen? | Gedrag
Wat is nú belangrijk? |Thema’s en doelen
Het ontwikkelplan geeft richting aan de visie op het komende jaar

Stap 5) Omgeving

De vijfde stap is vanuit nabijheid samen met het team de context op orde brengen. Dat wil zeggen: opruimen en herstellen. Het herstellen van onderlinge verhoudingen, maar ook het opruimen en in orde brengen van de fysieke ruimtes. Wat ervoor gaat zorgen dat iedereen veilig en prettig kan wonen en werken.

Stap 6) Beweging creëren | Ontwikkeling en leren 

De zesde stap is gericht op daadwerkelijk beweging creëren en de beweging draaiende te houden. Hoe blijven we ontwikkelen en leren? Hoe gaan we zorgen voor onvoorwaardelijke teamondersteuning, teamontwikkeling en persoonlijke ontwikkeling?

Een ontwikkelroute doorloop je stap voor stap waarbij je bovenaan begint en bij de laatste stap eindigt. In de praktijk zullen er best een aantal stappen door elkaar lopen maar als je stap 1 en stap 6 in een andere volgorde zet, krijg je een ander resultaat.

Rene-van-Koningsbruggen

René van Koningsbruggen


René van Koningsbruggen is mede-eigenaar van blanco-organisatieontwikkeling en een ervaren Triple-C trainer. Hij begeleidt teams en organisaties binnen de complexe zorg, met een focus op het creëren van perspectief en ontwikkeling. Zijn aanpak is optimistisch, kritisch en sensitief, waarbij hij uitgaat van vertrouwen en de overtuiging dat ieder mens handelt vanuit de juiste intentie. René’s missie is om beweging te brengen waar het vastloopt en zichzelf uiteindelijk overbodig te maken.

Volg mij op LinkedIn

Lees verderTe maken met een vastgelopen situatie? Stel de veranderroute samen in deze 6 stappen!

René van Koningsbruggen presenteert op het CCE podium

René van Koningsbruggen presenteert op het CCE podium

 

Op 23 mei 2019 heeft René een TED talk gegeven tijdens het CCE Podium. René deelde zijn kennis en ervaring over hoe je ontwikkeling en perspectief kan creëren bij mensen met probleemgedrag. Hij sprak op het CCE Podium over ‘In beweging met vastgelopen teams’.

Binnen de complexe zorg zijn er situaties waarin cliënten stress ervaren, waarin vertrouwen in zichzelf of de ander niet vanzelfsprekend is en een perspectief ontbreekt. Bij professionals en teams zien we een zelfde situatie ontstaan. Hoe zorgen we ervoor dat er in een vastgelopen team beweging komt waarin perspectief en ontwikkeling weer mogelijk is? René vertelt het in zijn TED talk!

https://player.vimeo.com/video/357794421 Rene-van-Koningsbruggen

René van Koningsbruggen


René van Koningsbruggen is mede-eigenaar van blanco-organisatieontwikkeling en een ervaren Triple-C trainer. Hij begeleidt teams en organisaties binnen de complexe zorg, met een focus op het creëren van perspectief en ontwikkeling. Zijn aanpak is optimistisch, kritisch en sensitief, waarbij hij uitgaat van vertrouwen en de overtuiging dat ieder mens handelt vanuit de juiste intentie. René’s missie is om beweging te brengen waar het vastloopt en zichzelf uiteindelijk overbodig te maken.

Volg mij op LinkedIn

Lees verderRené van Koningsbruggen presenteert op het CCE podium